Στο CNN Greece το american dream δεν θα το βρεις

«Στον αέρα» είναι εδώ και λίγες ημέρες η ελληνική εκδοχή του CNN στο διαδίκτυο και η εμφάνισή του συνοδεύτηκε από χαρές και πανηγύρια στα social media. Όπως διαβάζουμε στο site και όπως είδαμε να λέγεται ενώπιων πολιτικών, επιχειρηματιών και μεγαλοδημοσιογράφων στη φιέστα που στήθηκε στο μουσείο Μπενάκη, αυτό που υπόσχονται οι ιθύνοντες είναι ότι «η συντακτική ομάδα του cnn.gr θα δουλεύει ακατάπαυστα, παρέχοντας πλήρη κάλυψη και ανάλυση της ειδησεογραφίας».
Επί τούτου δεν είχαμε καμία απολύτως αμφιβολία, καθώς -όπως πληροφορηθήκαμε- μια θέση στη συντακτική ομάδα του cnn.gr σημαίνει αμοιβή με μπλοκάκι (και ό,τι αυτό συνεπάγεται για δώρα, επιδόματα, αποζημιώσεις κτλ.). Όσο για το καθαρό ποσό που μένει στα χέρια του εργαζόμενου-«ελεύθερου επαγγελματία», αυτό δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ, ενώ μεταξύ άλλων στις υποχρεώσεις του είναι η εργασία 2 (!) σαββατοκύριακα τον μήνα, χωρίς καμία επιπλέον νόμιμη πληρωμή. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι, εάν κάποιο έκτακτο γεγονός «τρέχει», τότε η εργασία του σύγχρονου σκλάβου συνεχίζεται, καθώς «το επάγγελμα του δημοσιογράφου είναι άνευ ωραρίων». Για υπερωριακή αμοιβή, όμως, κανένας λόγος… Στην ουσία μιλάμε για (υπερ)πλήρη απασχόληση με εσωτερικές και εξωτερικές εργασίες και υποχρεώσεις, που στην ουσία αναλογούν σε ένα ολόκληρο δημοσιογραφικό τμήμα.
Ακόμα το διεθνές μέσο ενισχύει τη συνθήκη του εργαζόμενου που «τα κάνει όλα και συμφέρει»… Οι  «one man band»εργαζόμενοι, που για να καλύψουν τις απαιτήσεις της θέσης τους, κάνουν κυριολεκτικά τη δουλειά τριών και τεσσάρων εργαζομένων από διαφορετικές ειδικότητες των ΜΜΕ. Σύνταξη ροής, επεξεργασία εικόνας, έρευνα, σπικάζ, αρθρογραφία, εικονοληψία, φωτογραφία, μοντάζ… και όλα αυτά με την ελάχιστη αμοιβή και με την πίεση του χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο μέσο. Τέτοιες επενδύσεις δεν ανοίγουν θέσεις εργασίας αντίθετα κλείνουν, εκπαιδεύουν εργαζόμενους που μπορούν να κάνουν «λίγο απ όλα», αλλά σε όλα ανειδίκευτους.
Στο cnn.gr ούτε το american dream, ούτε τη Γη της επαγγελίας θα βρει κανείς, καθώς δεν ξεφεύγει από τον κανόνα που θέλει τα sites (και μάλιστα αυτά των μεγάλων ομίλων) να καταφεύγουν σε ένα ατέλειωτο c(l)opypaste, μεταφράσεις από το εξ Αμερικής «αδερφό» site και -δίχως διασταύρωση- αναπαραγωγή ειδήσεων από το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Άλλη μία περίπτωση σαν και αυτή που είχαμε πρόσφατα με τη Huffington Post Greece του ομίλου 24 Media.
Νεότευκτα ή μη, αφεντικά, διαθέτοντας αρκετό θράσος και τομαρισμό, επανδρώνουν τις επιχειρήσεις τους με γνωστούς στην δημοσιογραφική πιάτσα διευθυντές και αρχισυντάκτες, θωρακίζοντας έτσι τα στεγανά των μαγαζιών απέναντι σε κακοπληρωμένους και πλήρως ανακυκλώσιμους εργαζόμενους. Χτίζοντας στις πλάτες μας άλλον έναν «μιντιακό κολοσσό».
Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ

Μια οφειλόμενη απάντηση στον πρόεδρο της ΕΝΕΔ Δημήτρη Μάρη

Μνημείο ψευδών, αντιφάσεων και υποκρισίας συνιστούν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις του προέδρου της ΕΝΕΔ (Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου) Δημήτρη Μάρη σε συνέντευξη του στο ρ/σ Κόκκινο το Σάββατο 30/5, στην οποία ως μαικήνας της ταξικής ανάλυσης μας διαφώτισε για πρώτη φορά στην ιστορία του εργατικού κινήματος ότι είναι επιλογή του ίδιου του εργαζόμενου να αποδέχεται σχέση εργασίας με λιγότερα οφέλη για τον ίδιο!!! Τα μαργαριτάρια, όμως, του Μάρη δεν τελειώνουν εδώ και μόνο ως ανέκδοτα για τα Άβδηρα θα μπορούσαν να εκληφθούν, αν δεν επηρέαζαν βάναυσα πλείστους επισφαλείς κι αόρατους εργαζόμενους στο διαδίκτυο, τους οποίους βέβαια ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ “δεν τους βλέπει καν να μιλάνε”!!
Από τη συγκέντρωση στον “Όμιλο 24” στις 21/05/2015
Και πώς να τους δει άραγε, όταν στη συγκέντρωση που διοργανώσαμε στις 21 Μαϊου, κάτω ακριβώς από την επιχείρησή του (24 MEDIA) για τις συνθήκες εργασίας στα σάιτς, ο ίδιος όχι μόνο μας απαγόρευσε την είσοδο (για δεύτερη φορά μετά τις 10/9/2014, βλ σχετικά), αλλά μας βάπτισε και “μη εργαζόμενους στον χώρο του διαδικτύου” (μάλλον από μαγικές σφαίρες μαθαίνουμε τις συνθήκες στα sites), εξ΄ου και δεν βλέπει και δεν ακούει “αυτούς που εργάζονται στα sites, να μιλάνε για τις γαλέρες στο διαδίκτυο” (το σύνθημα στο πανό μας, πάντως, μια χαρά το διάβασε, όπως φαίνεται).

Εμείς, όμως, επειδή δεν είμαστε ούτε κουφοί, ούτε αόμματοι, μείναμε με τη σειρά μας “άναυδοι” όταν ακούσαμε τον Μάρη να λέει πως το 80% των εργαζομένων στα σάιτς της 24 Media εργάζονται με ΙΚΑ και το 20% με μπλοκάκι, λέγοντας μάλιστα για την πρώτη κατηγορία, πως πρόκειται για επιλογή τους να εργάζονται ως υπάλληλοι γραφείου και όχι ως δημοσιογράφοι!! Πρόκειται δηλαδή για δική τους επιλογή όχι μόνο να υποβαθμίζουν το περιεχόμενο της εργασίας τους, αλλά, κυρίως, να απολαμβάνουν λιγότερα χρήματα απ’ όσα ορίζουν οι συμβάσεις των συντακτών, όπως και να μην ασφαλίζονται στο Ταμείο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και να λαμβάνουν πιο αξιοπρεπείς μισθολογικές και ασφαλιστικές εισφορές. Επιλέγουν δηλαδή τα ένσημα του ΙΚΑ και τη δουλειά υπαλλήλου γραφείου, αν και ο ίδιος, όπως δήλωσε, δεν πολυξέρει το γιατί αλλά “ενδεχομένως να τους συμφέρει”!!

Πραγματικά, υπάρχει έστω κι ένας εχέφρων εργαζόμενος, εντός ή εκτός ΜΜΕ, που δύναται να πιστέψει τον κ. Μάρη;;; Και είναι πράγματι άξιο απορίας, πώς οι δύο συναδέλφισσες που έπαιρναν τη συνέντευξη, δεν τον σφυροκόπησαν για την ανεκδιήγητη αυτή παραδοχή περί τους υπαλλήλους γραφείων. Όσο για τη δεύτερη κατηγορία, τους εργαζόμενους με μπλοκάκι, ο Μάρης παρουσίασε πάλι την εργασιακή αυτή σχέση, που ταλανίζει χρόνια τον κλάδο των ΜΜΕ, ως λυσιτελή για τους εργαζόμενους, επιδεικνύοντας επιτηδευμένη “άγνοια” για το τι περιλαμβάνει: τη μη αναγνώριση εξαρτημένης σχέσης εργασίας και συνακόλουθα την απουσία δώρων, επιδομάτων, ημερών αδείας μετ’αποδοχών, την καταβολή επιπλέον φόρων από τους εργαζόμενους, που βαφτίζονται ελεύθεροι επαγγελματίες, την αυτασφάλιση, κλπ

Στο κομμάτι των εργασιακών σχέσεων, πώς δεν θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος την αντιφατική όσο και κυνική και ωμή παραδοχή ότι στην επιχείρησή του, στην οποία όλοι επιλέγουν τη δουλειά υπαλλήλου γραφείου, έχει εγκατασταθεί μηχανισμός ανακύκλωσης νέων φοιτητών από τη σχολή ΜΜΕ του Παντείου πανεπιστημίου (τώρα η ερώτηση γιατί δεν απευθύνεται σε σχολές γραμματέων, με τη λογική που μας περιέγραψε, μόνο για τη σκωπτικότητά της μπορεί να κατατεθεί). Για τους δε αυτούς μαθητευόμενους και πρακτικάριους φοιτητές-με τις ευλογίες της ακαδημαϊκης κοινότητας του Παντείου, που σύντομα θα κληθεί να λάβει θέση γι ‘αυτό- ο κ. Μάρης επιφυλάσσει μια ”δημιουργική διαδικασία ένταξης στο εργασιακό περιβάλλον των ΜΜΕ”, μια διαδικασία δηλαδή που θα ρουφά την υπεραξία τους με πενιχρό-αν όχι καθόλου-μισθό, και μετά όπως και ο ίδιος παραδέχεται, θα τους πετά στον κάλαθο των αχρήστων, καθώς, όπως έσπευσε να διευκρινίσει: “μετά όλοι αυτοί (οι πρακτικάριοι-μαθητευόμενοι) γίνονται υπάλληλοι της 24 Media;; Όχι!! πολλοί όμως γίνονται”… όπως κατέληξε για να διατηρήσει την προσδοκία των τωρινών δόκιμων, μην τα βροντήξουν και φύγουν, αφήνοντας θέσεις, που ο κ. Μάρης θα αναγκαζόταν να προσλάβει μόνιμο προσωπικό για να τις καλύψει (αν και νέηλυς παίκτης στα μίντια-στους οποίους εξάλλου απευθύνεται κατά τη δήλωσή του-μια χαρά ξέρει το παραδοσιακό παιχνίδι εκμετάλλευσης των νέων εργαζόμενων στα ΜΜΕ).

Για να συμπληρωθεί το παζλ της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, να θυμίσουμε, αρχικά, ότι ο κ. Μάρης ασφάλισε για πρώτη φορά όλους τους εργαζόμενους (στο ΙΚΑ, φυσικά) στην επιχείρησή του, μετά τη δική μας καταγγελία και δυναμική παρέμβαση στα παλαιά γραφεία στο Παγκράτι (βλ. σχετικά). Επιπλέον, τρανό παράδειγμα συνιστά η “προσφορά” προς ενδιαφερόμενους “υπαλλήλους γραφείων” στην ιστοσελίδα του ομίλου Huffinghton Post, στους οποίους, κατά τη διάρκεια της σχετικής συνέντευξης, με ιδιαίτερη έμφαση υπογραμμίζεται ότι θα λαμβάνουν 700 ευρώ καθαρά για 6ημερη εργασία, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, χωρίς επιπλέον αμοιβές για αργίες, υπερωρίες, βραδινές βάρδιες, και φυσικά, με κυλιόμενα και όχι σταθερά ωράρια!!

Εντύπωση μας προκάλεσε, τέλος, και η επίμονη έκκληση του προέδρου της ΕΝΕΔ για ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των sites, σαν να έπεσε στη γη από τη νεφελοκοκκυγία και να μην γνωρίζει ότι υπάρχει ήδη ένα βασικό υφιστάμενο πλαίσιο για τους εργαζόμενους συντάκτες, όπως ορίζεται από τις-έστω κι ανενεργές-συλλογικές της ΕΣΗΕΑ και, φυσικά, της ΕΣΠΗΤ, που ενσωματώνει τους εργαζόμενους στον ηλεκτρονικό τύπο. Μάλιστα, στην υπόθεση του απολυμένου εργαζόμενου στο site του DealNews, την οποία στήριξε και ανέδειξε κλαδικά και κινηματικά η συνέλευσή μας, το δικαστήριο, μετά τη σχετική προσφυγή του εμπλεκόμενου, αναγνώρισε εξαρτημένη σχέση εργασίας και μάλιστα με μισθό εσωτερικού συντάκτη, όπως ορίζεται στις συμβάσεις των Ενώσεων Συντακτών (βλ, εδώ σχετικά)

Ένα πραγματικό δε ενδιαφέρον θέσμισης νέου πλαισίου λειτουργίας, θα ξεκινούσε από το πάγιο αίτημα προς σωματεία και εργοδότες, να ασφαλίζονται στο ΤΣΠΕΑΘ όλοι οι εργαζόμενοι! Γι’ αυτό, φυσικά, ούτε κουβέντα, μόνο οι καταγγελίες για το “μαύρο στα σάιτς” εν όψει ενδεχόμενου ειδικού φόρου από το κράτος, με τους εργαζόμενους να μετατρέπονται σε μέσο εκβιασμού προς την κυβέρνηση, μέσω της προειδοποίησης του προέδρου της ΕΝΕΔ για απολύσεις, εφόσον ο φόρος αυτός εφαρμοστεί.

Εμείς από την πλευρά μας, μας βλέπει-δεν μας βλέπει ο Μάρης, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας ως εργαζόμενοι στις διαδικτυακές γαλέρες, καθιστώντας σαφές ότι η καμπάνια μας θα συνεχιστεί, παίρνοντας ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΜΕ.

  
ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ – Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα

– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες.

– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Μια οφειλόμενη απάντηση στον πρόεδρο της ΕΝΕΔ Δημήτρη Μάρη

Μνημείο ψευδών, αντιφάσεων και υποκρισίας συνιστούν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις του προέδρου της ΕΝΕΔ (Ένωση Εκδοτών Διαδικτύου) Δημήτρη Μάρη σε συνέντευξη του στο ρ/σ Κόκκινο το Σάββατο 30/5, στην οποία ως μαικήνας της ταξικής ανάλυσης μας διαφώτισε για πρώτη φορά στην ιστορία του εργατικού κινήματος ότι είναι επιλογή του ίδιου του εργαζόμενου να αποδέχεται σχέση εργασίας με λιγότερα οφέλη για τον ίδιο!!! Τα μαργαριτάρια, όμως, του Μάρη δεν τελειώνουν εδώ και μόνο ως ανέκδοτα για τα Άβδηρα θα μπορούσαν να εκληφθούν, αν δεν επηρέαζαν βάναυσα πλείστους επισφαλείς κι αόρατους εργαζόμενους στο διαδίκτυο, τους οποίους βέβαια ο πρόεδρος της ΕΝΕΔ “δεν τους βλέπει καν να μιλάνε”!!
Από τη συγκέντρωση στον “Όμιλο 24” στις 21/05/2015
Και πώς να τους δει άραγε, όταν στη συγκέντρωση που διοργανώσαμε στις 21 Μαϊου, κάτω ακριβώς από την επιχείρησή του (24 MEDIA) για τις συνθήκες εργασίας στα σάιτς, ο ίδιος όχι μόνο μας απαγόρευσε την είσοδο (για δεύτερη φορά μετά τις 10/9/2014, βλ σχετικά), αλλά μας βάπτισε και “μη εργαζόμενους στον χώρο του διαδικτύου” (μάλλον από μαγικές σφαίρες μαθαίνουμε τις συνθήκες στα sites), εξ΄ου και δεν βλέπει και δεν ακούει “αυτούς που εργάζονται στα sites, να μιλάνε για τις γαλέρες στο διαδίκτυο” (το σύνθημα στο πανό μας, πάντως, μια χαρά το διάβασε, όπως φαίνεται).

Εμείς, όμως, επειδή δεν είμαστε ούτε κουφοί, ούτε αόμματοι, μείναμε με τη σειρά μας “άναυδοι” όταν ακούσαμε τον Μάρη να λέει πως το 80% των εργαζομένων στα σάιτς της 24 Media εργάζονται με ΙΚΑ και το 20% με μπλοκάκι, λέγοντας μάλιστα για την πρώτη κατηγορία, πως πρόκειται για επιλογή τους να εργάζονται ως υπάλληλοι γραφείου και όχι ως δημοσιογράφοι!! Πρόκειται δηλαδή για δική τους επιλογή όχι μόνο να υποβαθμίζουν το περιεχόμενο της εργασίας τους, αλλά, κυρίως, να απολαμβάνουν λιγότερα χρήματα απ’ όσα ορίζουν οι συμβάσεις των συντακτών, όπως και να μην ασφαλίζονται στο Ταμείο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και να λαμβάνουν πιο αξιοπρεπείς μισθολογικές και ασφαλιστικές εισφορές. Επιλέγουν δηλαδή τα ένσημα του ΙΚΑ και τη δουλειά υπαλλήλου γραφείου, αν και ο ίδιος, όπως δήλωσε, δεν πολυξέρει το γιατί αλλά “ενδεχομένως να τους συμφέρει”!!

Πραγματικά, υπάρχει έστω κι ένας εχέφρων εργαζόμενος, εντός ή εκτός ΜΜΕ, που δύναται να πιστέψει τον κ. Μάρη;;; Και είναι πράγματι άξιο απορίας, πώς οι δύο συναδέλφισσες που έπαιρναν τη συνέντευξη, δεν τον σφυροκόπησαν για την ανεκδιήγητη αυτή παραδοχή περί τους υπαλλήλους γραφείων. Όσο για τη δεύτερη κατηγορία, τους εργαζόμενους με μπλοκάκι, ο Μάρης παρουσίασε πάλι την εργασιακή αυτή σχέση, που ταλανίζει χρόνια τον κλάδο των ΜΜΕ, ως λυσιτελή για τους εργαζόμενους, επιδεικνύοντας επιτηδευμένη “άγνοια” για το τι περιλαμβάνει: τη μη αναγνώριση εξαρτημένης σχέσης εργασίας και συνακόλουθα την απουσία δώρων, επιδομάτων, ημερών αδείας μετ’αποδοχών, την καταβολή επιπλέον φόρων από τους εργαζόμενους, που βαφτίζονται ελεύθεροι επαγγελματίες, την αυτασφάλιση, κλπ

Στο κομμάτι των εργασιακών σχέσεων, πώς δεν θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος την αντιφατική όσο και κυνική και ωμή παραδοχή ότι στην επιχείρησή του, στην οποία όλοι επιλέγουν τη δουλειά υπαλλήλου γραφείου, έχει εγκατασταθεί μηχανισμός ανακύκλωσης νέων φοιτητών από τη σχολή ΜΜΕ του Παντείου πανεπιστημίου (τώρα η ερώτηση γιατί δεν απευθύνεται σε σχολές γραμματέων, με τη λογική που μας περιέγραψε, μόνο για τη σκωπτικότητά της μπορεί να κατατεθεί). Για τους δε αυτούς μαθητευόμενους και πρακτικάριους φοιτητές-με τις ευλογίες της ακαδημαϊκης κοινότητας του Παντείου, που σύντομα θα κληθεί να λάβει θέση γι ‘αυτό- ο κ. Μάρης επιφυλάσσει μια ”δημιουργική διαδικασία ένταξης στο εργασιακό περιβάλλον των ΜΜΕ”, μια διαδικασία δηλαδή που θα ρουφά την υπεραξία τους με πενιχρό-αν όχι καθόλου-μισθό, και μετά όπως και ο ίδιος παραδέχεται, θα τους πετά στον κάλαθο των αχρήστων, καθώς, όπως έσπευσε να διευκρινίσει: “μετά όλοι αυτοί (οι πρακτικάριοι-μαθητευόμενοι) γίνονται υπάλληλοι της 24 Media;; Όχι!! πολλοί όμως γίνονται”… όπως κατέληξε για να διατηρήσει την προσδοκία των τωρινών δόκιμων, μην τα βροντήξουν και φύγουν, αφήνοντας θέσεις, που ο κ. Μάρης θα αναγκαζόταν να προσλάβει μόνιμο προσωπικό για να τις καλύψει (αν και νέηλυς παίκτης στα μίντια-στους οποίους εξάλλου απευθύνεται κατά τη δήλωσή του-μια χαρά ξέρει το παραδοσιακό παιχνίδι εκμετάλλευσης των νέων εργαζόμενων στα ΜΜΕ).

Για να συμπληρωθεί το παζλ της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, να θυμίσουμε, αρχικά, ότι ο κ. Μάρης ασφάλισε για πρώτη φορά όλους τους εργαζόμενους (στο ΙΚΑ, φυσικά) στην επιχείρησή του, μετά τη δική μας καταγγελία και δυναμική παρέμβαση στα παλαιά γραφεία στο Παγκράτι (βλ. σχετικά). Επιπλέον, τρανό παράδειγμα συνιστά η “προσφορά” προς ενδιαφερόμενους “υπαλλήλους γραφείων” στην ιστοσελίδα του ομίλου Huffinghton Post, στους οποίους, κατά τη διάρκεια της σχετικής συνέντευξης, με ιδιαίτερη έμφαση υπογραμμίζεται ότι θα λαμβάνουν 700 ευρώ καθαρά για 6ημερη εργασία, με ασφάλιση στο ΙΚΑ, χωρίς επιπλέον αμοιβές για αργίες, υπερωρίες, βραδινές βάρδιες, και φυσικά, με κυλιόμενα και όχι σταθερά ωράρια!!

Εντύπωση μας προκάλεσε, τέλος, και η επίμονη έκκληση του προέδρου της ΕΝΕΔ για ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των sites, σαν να έπεσε στη γη από τη νεφελοκοκκυγία και να μην γνωρίζει ότι υπάρχει ήδη ένα βασικό υφιστάμενο πλαίσιο για τους εργαζόμενους συντάκτες, όπως ορίζεται από τις-έστω κι ανενεργές-συλλογικές της ΕΣΗΕΑ και, φυσικά, της ΕΣΠΗΤ, που ενσωματώνει τους εργαζόμενους στον ηλεκτρονικό τύπο. Μάλιστα, στην υπόθεση του απολυμένου εργαζόμενου στο site του DealNews, την οποία στήριξε και ανέδειξε κλαδικά και κινηματικά η συνέλευσή μας, το δικαστήριο, μετά τη σχετική προσφυγή του εμπλεκόμενου, αναγνώρισε εξαρτημένη σχέση εργασίας και μάλιστα με μισθό εσωτερικού συντάκτη, όπως ορίζεται στις συμβάσεις των Ενώσεων Συντακτών (βλ, εδώ σχετικά)

Ένα πραγματικό δε ενδιαφέρον θέσμισης νέου πλαισίου λειτουργίας, θα ξεκινούσε από το πάγιο αίτημα προς σωματεία και εργοδότες, να ασφαλίζονται στο ΤΣΠΕΑΘ όλοι οι εργαζόμενοι! Γι’ αυτό, φυσικά, ούτε κουβέντα, μόνο οι καταγγελίες για το “μαύρο στα σάιτς” εν όψει ενδεχόμενου ειδικού φόρου από το κράτος, με τους εργαζόμενους να μετατρέπονται σε μέσο εκβιασμού προς την κυβέρνηση, μέσω της προειδοποίησης του προέδρου της ΕΝΕΔ για απολύσεις, εφόσον ο φόρος αυτός εφαρμοστεί.

Εμείς από την πλευρά μας, μας βλέπει-δεν μας βλέπει ο Μάρης, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας ως εργαζόμενοι στις διαδικτυακές γαλέρες, καθιστώντας σαφές ότι η καμπάνια μας θα συνεχιστεί, παίρνοντας ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΜΕ.

  
ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ – Μισθό συντακτών, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα

– Πενθήμερη εργασία με δυο ημέρες ρεπό την εβδομάδα και υπερωριακή αμοιβή για εργασία τα σαββατοκύριακα, τις αργίες και τις νυχτερινές βάρδιες.

– Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Παρέμβαση ενημέρωσης σε sites στο κέντρο της Αθήνας

Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων, ενημέρωση των συναδέλφων για τις εργασιακές συνθήκες αλλά και τη δυνατότητα αντίστασης απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση, πραγματοποίησαν συναδέλφισσες και συνάδελφοι από την συνέλευσή μας, σε τέσσερες διαδικτυακές επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ.

Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε χτες Τρίτη, 19/05, και περνώντας από την Athens Voice, τη Lifo, το Popaganda και την ΕΦ.ΣΥΝ, εκτός των άλλων, είχε ως σκοπό να ενημερώσει τις/τους συναδέλφους/ισσες για τη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί από τη «Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ – Κατάληψη ΕΣΗΕΑ» την Πέμπτη 21/05 έξω από τον Όμιλο 24, ιδιοκτησίας Δ. Μάρη, προέδρου της νεοσυσταθείσας «Ένωσης Εργοδοτών Διαδικτύου».

Μοίρασμα κειμένων για τον ίδιο λόγο, πραγματοποιήθηκε και σήμερα, 20/05, στο Κάραβελ, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των μελών της ΕΣΗΕΑ.
Η Συνέλευσή μας, εδώ και αρκετό διάστημα πραγματοποιεί παρεμβάσεις ενημέρωσης στα διαδικτυακά κάτεργα όπου χιλιάδες συναδέλφισσες και συνάδελφοι βιώνουν τη στυγνή εκμετάλλευση από τα αφεντικά, καθώς και την πλήρη αδιαφορία από τα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου. Σκοπός μας δεν είναι άλλος από την αυτο-οργάνωση των εργαζομένων και την όρθωση των αντιστάσεων εκείνων στα μαγαζιά-κάτεργα, οι οποίες θα είναι ικανές να αναχαιτίσουν τη συνεχιζόμενη επίθεση της εργοδοσίας.

Παρέμβαση ενημέρωσης σε sites στο κέντρο της Αθήνας

Παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων, ενημέρωση των συναδέλφων για τις εργασιακές συνθήκες αλλά και τη δυνατότητα αντίστασης απέναντι στην εργοδοτική εκμετάλλευση, πραγματοποίησαν συναδέλφισσες και συνάδελφοι από την συνέλευσή μας, σε τέσσερες διαδικτυακές επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ.

Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε χτες Τρίτη, 19/05, και περνώντας από την Athens Voice, τη Lifo, το Popaganda και την ΕΦ.ΣΥΝ, εκτός των άλλων, είχε ως σκοπό να ενημερώσει τις/τους συναδέλφους/ισσες για τη συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί από τη «Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ – Κατάληψη ΕΣΗΕΑ» την Πέμπτη 21/05 έξω από τον Όμιλο 24, ιδιοκτησίας Δ. Μάρη, προέδρου της νεοσυσταθείσας «Ένωσης Εργοδοτών Διαδικτύου».

Μοίρασμα κειμένων για τον ίδιο λόγο, πραγματοποιήθηκε και σήμερα, 20/05, στο Κάραβελ, κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των μελών της ΕΣΗΕΑ.
Η Συνέλευσή μας, εδώ και αρκετό διάστημα πραγματοποιεί παρεμβάσεις ενημέρωσης στα διαδικτυακά κάτεργα όπου χιλιάδες συναδέλφισσες και συνάδελφοι βιώνουν τη στυγνή εκμετάλλευση από τα αφεντικά, καθώς και την πλήρη αδιαφορία από τα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου. Σκοπός μας δεν είναι άλλος από την αυτο-οργάνωση των εργαζομένων και την όρθωση των αντιστάσεων εκείνων στα μαγαζιά-κάτεργα, οι οποίες θα είναι ικανές να αναχαιτίσουν τη συνεχιζόμενη επίθεση της εργοδοσίας.

Huffington Post Greece: Behind the glamour lies sheer labour exploitation

Below is the leaflet that was passed out by our Assembly of Media workers at the protest outside the Acropolis Museum where the launch of Huffington Post Greece took place last week, Thursday November 20, in the presence of many high profile guests from the political, media and business circles, as well as Arianna Huffington herself.

Huffington Post: behind the glamour lies sheer labour exploitation

Huffington Post, in collaboration with an old acquaintance of uninsured media workers, 24 Media, launches its Greek website in a festive atmosphere: it seems that they consider it some kind of serious upgrading for domestic journalism, if not a great honor for all who will work under the glamorous name of the international portal. But not all is always so rosy.We wonder, is it true that the people who will work for Huffington Post Greece sign contracts for a five-day workweek when in fact the deal they have made off the record concerns a six-day workweek with no extra pay? Of course, the question in what way and how much the work of editorial director Sophia Papaioannou or contributing editor Pavlos Tsimas will be assessed, remains as of yet unanswered, but for the people working in this new site, the salary is going to be 700 euros at best. Also, it has not been officially known if they are going to be paid what is provided by the law (overtime, night shifts and weekends) and if they are going to be insured as editors by journalists’ insurance funds and not as office clerks by IKA. It seems that the people working for ‘the pioneering news and entertainment platform that has been awarded a Pulitzer prize’, will be paid part of what is owed to them in glitz and glamour.

Unless, of course, not all is so glamorous in the modern offices of every newsroom around the world, where keyboards catch fire in order to catch up with the frantic pace in which a digital piece of news is consumed. In the, not so new anymore, condition of internet news, where the digital social media set the pace of intensified content production, info-workers in the line of production copy and paste nonstop in relentless shifts so as to get more ‘clicks’ and daily ‘unique visits’ which will give the website a share of the advertisement pie. Working conditions in domestic sites are not only exhausting and therefore do not allow any kind of check by the editor, not only is the job poorly paid, undeclared and uninsured, but, moreover, it is crucial for the way truth is constructed. In the age of the delimited social media internet, sharing and endless clicking are enough to render what is nonexistent and undocumented, a true fact. Information as commodity, the internet controlled and expensive, although seemingly free, the new digital El Dorado that’s being built on the backs of flexible workers (‘We believe that digital economy already is-and will be even more so in the immediate future-one of the basic pylons of financialdevelopment and business initiative in Greece. We wish to actively support investments towards this direction and Huffington Post Greece undoubtedly is a fine example of an innovative business spirit and showcases in practice the extroversion that our country should have in this new age’1‘) the disenfranchisement of their unions,compose the picture of the media paradigm not just in Greece, which is being inducted in labour Dark Ages -but also anywhere where internet news exists- according to the motto ‘choose the lesser of two evils’.

All of the above is not news to us, workers in sites and portals. The vast majority of sites operate as modern time galleys and the people that work for them as 21stcentury slaves. The above words are not used metaphorically but literally, since we are talking about mostly undeclared, uninsured work in sites, 10hour and 12hour shifts, work during weekends and holidays and extremely low wages. There are also those who are constantly recycled (they make up the rule in sports sites), the ‘volunteers’ who ‘are learning the job’, doing their ‘traineeship’, and ought to be happy if they grab something ‘on the side’ by some boss, on occasion. These working conditions have been a reality for the people working in electronic publications, even in pre-Memorandum times. With the spread of the electronic media and the onslaught of government austerity measures due to the economic crisis, the situation has only got worse.

Turning the crisis into opportunity for them, means anyone with enough nerve and callousness can start a site, a start-up internet community and ‘use the help’ of workers who are badly paid and exhausted by the long hours. The bosses take advantage of the Memoranda legislation, the thousands of layoffs and the hundreds of thousands of the newly unemployed to take advantage of us even more, for less than the basics and with our heads down.

The sites of big corporate groups follow the same path, something resulting in the creation of a labour force as cheap and unprotected as possible, with no rights, no insurance, no benefits, without even this formal quality of worker or unemployed- a formless mass of individualized ‘reserves’ who will occasionally work and occasionally won’t, occasionally will survive and occasionally won’t, always according to the needs and standards of the bosses.

Against this background, Mass Media workers’ unions, if not altogether hostile towards the claims of the people that work in sites, are unable to rise to the occasion and even attempt to protect them from labour barbarism.

We, the ‘invisible’ internet workers, have the chance for resistance and self-organizing. There are examples where, thanks to the solidarity of colleagues, workers have claimed and managed to obtain their labour rights. The court decision which provides for workers in sites to be hired and paid as editors (see http://katalipsiesiea. blogspot.gr/2012/03/sites.html) and for workers’ insurance, and the collective power which has emerged after protests as the result of common struggles, are but a few indications that nothing is lost and that together we can win everything.

We choose the way of collective self-organized struggle, not only as a matter of dignity, but also as struggle for our life and survival against the total war the bosses have declared on us. We fight against the pervasive fatalism, obsequiousness and careerist illusions. We, workers in sites, should re-establish our claims and discuss our workers’ interests and prospects against the labour extermination we are experiencing. At the same time, let us self-organize in horizontal structures with our colleagues in every work place, but also throughout the media field and all of us, workers and unemployed with our power as colleagues and our class solidarity, let us fight together to

CONQUER ALL THAT WE DESERVE

  • Editors’ wages, with full insurance rights
  • Five-day workweek with two days a week off and extra pay for weekends, holidays and night shifts
  • Full syndicalist rights

Assembly of workers, unemployed and students in the Mass Media

1Joint statement of the financial contributors to the Greek Huffington Post, Marianna Latsi, Petros Pappas, Evfenia Handri and Dimitris Maris.

Huffington Post Greece: Behind the glamour lies sheer labour exploitation

Below is the leaflet that was passed out by our Assembly of Media workers at the protest outside the Acropolis Museum where the launch of Huffington Post Greece took place last week, Thursday November 20, in the presence of many high profile guests from the political, media and business circles, as well as Arianna Huffington herself.

Huffington Post: behind the glamour lies sheer labour exploitation

Huffington Post, in collaboration with an old acquaintance of uninsured media workers, 24 Media, launches its Greek website in a festive atmosphere: it seems that they consider it some kind of serious upgrading for domestic journalism, if not a great honor for all who will work under the glamorous name of the international portal. But not all is always so rosy.We wonder, is it true that the people who will work for Huffington Post Greece sign contracts for a five-day workweek when in fact the deal they have made off the record concerns a six-day workweek with no extra pay? Of course, the question in what way and how much the work of editorial director Sophia Papaioannou or contributing editor Pavlos Tsimas will be assessed, remains as of yet unanswered, but for the people working in this new site, the salary is going to be 700 euros at best. Also, it has not been officially known if they are going to be paid what is provided by the law (overtime, night shifts and weekends) and if they are going to be insured as editors by journalists’ insurance funds and not as office clerks by IKA. It seems that the people working for ‘the pioneering news and entertainment platform that has been awarded a Pulitzer prize’, will be paid part of what is owed to them in glitz and glamour.

Unless, of course, not all is so glamorous in the modern offices of every newsroom around the world, where keyboards catch fire in order to catch up with the frantic pace in which a digital piece of news is consumed. In the, not so new anymore, condition of internet news, where the digital social media set the pace of intensified content production, info-workers in the line of production copy and paste nonstop in relentless shifts so as to get more ‘clicks’ and daily ‘unique visits’ which will give the website a share of the advertisement pie. Working conditions in domestic sites are not only exhausting and therefore do not allow any kind of check by the editor, not only is the job poorly paid, undeclared and uninsured, but, moreover, it is crucial for the way truth is constructed. In the age of the delimited social media internet, sharing and endless clicking are enough to render what is nonexistent and undocumented, a true fact. Information as commodity, the internet controlled and expensive, although seemingly free, the new digital El Dorado that’s being built on the backs of flexible workers (‘We believe that digital economy already is-and will be even more so in the immediate future-one of the basic pylons of financialdevelopment and business initiative in Greece. We wish to actively support investments towards this direction and Huffington Post Greece undoubtedly is a fine example of an innovative business spirit and showcases in practice the extroversion that our country should have in this new age’1‘) the disenfranchisement of their unions,compose the picture of the media paradigm not just in Greece, which is being inducted in labour Dark Ages -but also anywhere where internet news exists- according to the motto ‘choose the lesser of two evils’.

All of the above is not news to us, workers in sites and portals. The vast majority of sites operate as modern time galleys and the people that work for them as 21stcentury slaves. The above words are not used metaphorically but literally, since we are talking about mostly undeclared, uninsured work in sites, 10hour and 12hour shifts, work during weekends and holidays and extremely low wages. There are also those who are constantly recycled (they make up the rule in sports sites), the ‘volunteers’ who ‘are learning the job’, doing their ‘traineeship’, and ought to be happy if they grab something ‘on the side’ by some boss, on occasion. These working conditions have been a reality for the people working in electronic publications, even in pre-Memorandum times. With the spread of the electronic media and the onslaught of government austerity measures due to the economic crisis, the situation has only got worse.

Turning the crisis into opportunity for them, means anyone with enough nerve and callousness can start a site, a start-up internet community and ‘use the help’ of workers who are badly paid and exhausted by the long hours. The bosses take advantage of the Memoranda legislation, the thousands of layoffs and the hundreds of thousands of the newly unemployed to take advantage of us even more, for less than the basics and with our heads down.

The sites of big corporate groups follow the same path, something resulting in the creation of a labour force as cheap and unprotected as possible, with no rights, no insurance, no benefits, without even this formal quality of worker or unemployed- a formless mass of individualized ‘reserves’ who will occasionally work and occasionally won’t, occasionally will survive and occasionally won’t, always according to the needs and standards of the bosses.

Against this background, Mass Media workers’ unions, if not altogether hostile towards the claims of the people that work in sites, are unable to rise to the occasion and even attempt to protect them from labour barbarism.

We, the ‘invisible’ internet workers, have the chance for resistance and self-organizing. There are examples where, thanks to the solidarity of colleagues, workers have claimed and managed to obtain their labour rights. The court decision which provides for workers in sites to be hired and paid as editors (see http://katalipsiesiea. blogspot.gr/2012/03/sites.html) and for workers’ insurance, and the collective power which has emerged after protests as the result of common struggles, are but a few indications that nothing is lost and that together we can win everything.

We choose the way of collective self-organized struggle, not only as a matter of dignity, but also as struggle for our life and survival against the total war the bosses have declared on us. We fight against the pervasive fatalism, obsequiousness and careerist illusions. We, workers in sites, should re-establish our claims and discuss our workers’ interests and prospects against the labour extermination we are experiencing. At the same time, let us self-organize in horizontal structures with our colleagues in every work place, but also throughout the media field and all of us, workers and unemployed with our power as colleagues and our class solidarity, let us fight together to

CONQUER ALL THAT WE DESERVE

  • Editors’ wages, with full insurance rights
  • Five-day workweek with two days a week off and extra pay for weekends, holidays and night shifts
  • Full syndicalist rights

Assembly of workers, unemployed and students in the Mass Media

1Joint statement of the financial contributors to the Greek Huffington Post, Marianna Latsi, Petros Pappas, Evfenia Handri and Dimitris Maris.

Workers’ protest at Huffington Post Greece launch

What follows is an account of the protest outside the Acropolis Museum (21st November 2014), the venue of choice for Arianna Huffington to launch Huffington Post Greece. Our open assembly (Assembly of workers and students in the Media Industry) was there to remind everyone οf the appaling working conditions in the Greek -especially the electronic-media.
Unpaid and excessive working hours, uninsured labour, no collective wage agreement, no labour rights. Huffington Greece seems to be no stranger to these practices. Recently, we came across reliable information which suggested a highly problematic working enviroment. Reports seem to indicate that Huffington Greece makes the people who work at their website sign a five-day working week contract, while in fact they will be working six days a week. Salary includes working weekends and extra time without any extra compensation.
Finally, the journos in Huffington Post are not getting the journalists’ insurance package but are registered as office clerks instead. These are standard practices for media bosses in Greece, who would rather have their employees heavily overworked, seriously underpaid and, of course, ununionized (sic).
Hopefully, in the following days we will be able to translate our brochure which was distributed during the protest. 
Solidarity to all

Huffington Post-Greek edition launch/ Protest ended 

The protest organized by the Assembly of media workers at the Acropolis Museum, where the presentation of Huffington Post-Greece was taking place, came to its end. The text in Greek which was passed out can be found here. Despite continuous harassment by security guards of both the Museum and the event, the members of the Assembly of media workers stayed put, passing out leaflets and informing people about labour conditions in the ‘Made in USA’ Huffington Post, as well as in other internet websites, where journalists are expected to work like galley slaves. 

But harassment wasn’t limited to the use of wannabe cops. The Huffington Post people, demonstrating exactly how American technical skills can be put to use by the employers, gave instructions to the people who work for the website to stand right in front of the Assembly’s banner in order to diligently hide it, so as to prevent the protest from being visible. Arianna Huffington seems to have adjusted all too quickly to the ways of the media trade, copying practices by domestic bosses, who, in every strike or mobilization, attempt to eliminate all voices which oppose exploitation, either through terrorizing or by using those willing to assist them. 
Workers’ protest at Huffington Post launch 

A protest by the Assembly of media workers during the launch of Huffington Post-Greek edition, at the Acropolis Museum, is taking place right now, as a lot has been said about the new, much advertised media business project and the big names that fund it, but nothing whatsoever about the work conditions of those who will work there. Another attempt is being made to cover up the precarious conditions of those working in most websites behind a glamorous facade, with the presence of many high-profile people and of course, under strict policing.

Workers’ protest at Huffington Post Greece launch

What follows is an account of the protest outside the Acropolis Museum (21st November 2014), the venue of choice for Arianna Huffington to launch Huffington Post Greece. Our open assembly (Assembly of workers and students in the Media Industry) was there to remind everyone οf the appaling working conditions in the Greek -especially the electronic-media.
Unpaid and excessive working hours, uninsured labour, no collective wage agreement, no labour rights. Huffington Greece seems to be no stranger to these practices. Recently, we came across reliable information which suggested a highly problematic working enviroment. Reports seem to indicate that Huffington Greece makes the people who work at their website sign a five-day working week contract, while in fact they will be working six days a week. Salary includes working weekends and extra time without any extra compensation.
Finally, the journos in Huffington Post are not getting the journalists’ insurance package but are registered as office clerks instead. These are standard practices for media bosses in Greece, who would rather have their employees heavily overworked, seriously underpaid and, of course, ununionized (sic).
Hopefully, in the following days we will be able to translate our brochure which was distributed during the protest. 
Solidarity to all

Huffington Post-Greek edition launch/ Protest ended 

The protest organized by the Assembly of media workers at the Acropolis Museum, where the presentation of Huffington Post-Greece was taking place, came to its end. The text in Greek which was passed out can be found here. Despite continuous harassment by security guards of both the Museum and the event, the members of the Assembly of media workers stayed put, passing out leaflets and informing people about labour conditions in the ‘Made in USA’ Huffington Post, as well as in other internet websites, where journalists are expected to work like galley slaves. 

But harassment wasn’t limited to the use of wannabe cops. The Huffington Post people, demonstrating exactly how American technical skills can be put to use by the employers, gave instructions to the people who work for the website to stand right in front of the Assembly’s banner in order to diligently hide it, so as to prevent the protest from being visible. Arianna Huffington seems to have adjusted all too quickly to the ways of the media trade, copying practices by domestic bosses, who, in every strike or mobilization, attempt to eliminate all voices which oppose exploitation, either through terrorizing or by using those willing to assist them. 
Workers’ protest at Huffington Post launch 

A protest by the Assembly of media workers during the launch of Huffington Post-Greek edition, at the Acropolis Museum, is taking place right now, as a lot has been said about the new, much advertised media business project and the big names that fund it, but nothing whatsoever about the work conditions of those who will work there. Another attempt is being made to cover up the precarious conditions of those working in most websites behind a glamorous facade, with the presence of many high-profile people and of course, under strict policing.

Σε εργοδοτική «καραντίνα» οι εργαζόμενοι στον όμιλο «24Media» – Νέος κύκλος παρεμβάσεων σε αθλητικά sites

Τι έχει να κρύψει ο όμιλος «24Media» και δεν επιτρέπει σε εργαζόμενους, μέλη και μη μέλη σωματείων, να μοιράσουν κείμενα για τα δικαιώματά τους στους συναδέλφους τους;
Τι συμβαίνει με τις εργασιακές συνθήκες στις ιστοσελίδες του ομίλου (Sport24.gr, Contra.gr, News247.gr, Oneman.gr, RedPlanet.gr, Prasinanea.gr κ.ά.) και η διοίκηση επιλέγει την καταπάτηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, απαγορεύοντας την είσοδο σε εργαζόμενους και ανέργους του κλάδου των ΜΜΕ;
Γιατί να προκαλεί φόβο στο «24Media» ένα κείμενο που ενημερώνει τους εργαζόμενους σε sites για το δικαίωμά τους σε μισθό συντάκτη, ασφάλιση, πενθήμερη εργασία και πληρωμή υπερωριών;
Η συνέλευσή μας σταθερή στην προσπάθεια να έρθει σε επαφή με εργαζόμενους σε διαδικτυακά μέσα, στο πλαίσιο της καμπάνιας που έχουμε ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες σε sites (διαβάστε σχετικά για τις παλαιότερες παρεμβάσεις στη Ναυτεμπορική, σε ομίλους διαδικτυακών μέσων στα βόρεια προάστεια και στο κέντρο της Αθήνας) πραγματοποίησε χθες, Τετάρτη, παρεμβάσεις στο «SportFm» στην Καλλιθέα και στον όμιλο «24Media» στο Παγκράτι. Πρόκειται για παρεμβάσεις, που η συνέλευσή μας πραγματοποιεί, ούτως ώστε να πληροφορηθούν οι εργαζόμενοι για τα δικαιώματά τους και να οργανωθούν, καθώς και να αναδειχθούν οι ποικίλες αυθαιρεσίες που παρουσιάζονται στους εργασιακούς χώρους.
Στο «SportFM» μοιράσαμε τα σχετικά κείμενα και συνομιλήσαμε με τους εργαζόμενους για την κατάσταση που επικρατεί στον τομέα των ΜΜΕ σχετικά με τα δικαιώματα και τις απολαβές των εργαζομένων. Να σημειωθεί ότι ακόμη και σε αυτή την περίπτωση βρήκαμε αρχικά πόρτες κλειστές, όμως τελικά, με την επιμονή μας, η είσοδος επετράπη και η παρέμβαση ολοκληρώθηκε απρόσκοπτα.
Και αν στο «SportFm» αντιμετωπίσαμε τη μικρή καθυστέρηση, στον όμιλο «24Media» συναντήσαμε πόρτες… ερμητικά κλειστές και ένας σεκιουριτά, ο οποίος παρεμπόδισε την είσοδό μας, καθ’ υπόδειξιν των ανωτέρων του. Ούτε με τις βεβαιώσεις μας ότι στα γραφεία των συναδέλφων μας θα ανέβει ολιγομελής ομάδα συμμετεχόντων στην παρέμβαση για το μοίρασμα δεν «ίδρωσε το αυτί» των υπευθύνων, οι οποίοι συνέχισαν να δίνουν εντολή στον φύλακα, μέσω ασυρμάτου, να μην μας επιτραπεί η είσοδος. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι η παρουσία των συνδικαλιστικών ενώσεων στους εργασιακούς χώρους θα αποτελούσε είδηση! Αυτή ακριβώς η αντιμετώπιση που είχαμε, επιβεβαιώνει και ενισχύει τη θέση μας ότι η αυτοοργάνωση των εργαζομένων αποτελεί τον μοναδικό δρόμο απάντησης στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
Ας γίνει όμως ξεκάθαρο, όχι μόνο στα αφεντικά του ομίλου «24Media», αλλά και στα υπόλοιπα: Οι παρεμβάσεις της Συνέλευσης Εργαζομένων/Ανέργων/Φοιτητών σε sites και «παραδοσιακά» MME, που ξεκινήσαμε, θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, είτε μας θέλουν στα «μαγαζιά» τους, είτε όχι. Σειρά θα πάρουν και οι εκμεταλλευτές – δημοσιογραφοεκδότες που απασχολούν εργαζομένους, σε πλήρες ωράριο, για 100 – 200 ευρώ, ανασφάλιστους, από το σπίτι τους. Η συνέλευσή μας καλεί τους συναδέλφους που εργάζονται υπό αυτές τις συνθήκες, σε ενημερωτικές ιστοσελίδες δίχως φυσική έδρα εταιρείας, να πάψουν να είναι «αόρατοι», όπως τα αφεντικά επιθυμούν, και να έρθουν σε επαφή μαζί μας για να αναδειχθούν οι κρυφές «γαλέρες» και να σπάσει ο κύκλος της εκμετάλλευσης.
Όσο οι ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι… πανταχού απούσες, οι εργαζόμενοι στα sites «αόρατοι» και τα αφεντικά κουρελιάζουν με κάθε ευκαιρία τα δικαιώματά μας, τόσο οι αντιστάσεις μας θα γίνονται πιο σθεναρές και θα βρισκόμαστε εν παντί τόπω για να υπερασπιστούμε από κοινού με τους συναδέλφους μας τον αγώνα για τη ζωή και την επιβίωσή μας απέναντι στον ολοκληρωτικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τα αφεντικά.-
Σημείωση: Εάν οποιοσδήποτε εργαζόμενος θέλει να καταγγείλει ή να ενημερώσει τη συνέλευση μας για τις συνθήκες στον χώρο εργασίας τους, τότε μπορεί να επικοινωνήσει στο katalipsiesiea@gmail.com.
Το κείμενο που μοιράσαμε…
1 2 3