Author: katalipsiesiea

Οκτώβρης 2015. Η νέα, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φέρνει στη Βουλή το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο για τα Μέσα Ενημέρωσης και τις αδειοδοτήσεις. Ένα νομοσχέδιο στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ βάσισε, εν πολλοίς, τον προεκλογικό του αγώνα, μαζί με μεγαλόστομες -ξανά- δεσμεύσεις για διαφάνεια και επικείμενα «χτυπήματα» στους εργολάβους – εφοπλιστές, καναλάρχες και εκδότες. 

Από τις διατάξεις του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ «παραλείπονται» ωστόσο η ονομαστικοποίηση των μετοχών, η αυστηροποίηση του ελέγχουν όσων έχουν ή ευελπιστούν να αποκτήσουν κανάλια και να χτίσουν ενημερωτικούς κολοσσούς και η οποιαδήποτε πρόβλεψη για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε ένα κλάδο που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ελαστικής απασχόλησης -και όχι μόνο- έφεραν χιλιάδες απολύσεις και αιματηρές περικοπές. Παράλληλα, με το νόμο θεσπίζονται τα ελάχιστα όρια αριθμού εργαζομένων για τους σταθμούς εθνικής εμβέλειας (400 άτομα για σταθμούς γενικού περιεχομένου και 200 άτομα για θεματικού περιεχομένου) χωρίς -ελλείψει ΣΣΕ- συγκεκριμένες προϋποθέσεις και ασφαλιστικές δικλείδες για το καθεστώς εργασίας. Επιπλέον, δεν διασαφηνίζεται τί θα συμβεί με το γνωστό αγγελιόσημο, το οποίο φαίνεται να το τρώει η μνημονιακή μαρμάγκα, συμπαρασύροντας μαζί του και ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Το αγγελιόσημο, βέβαια, από ένας πόρος χρηματοδότησης και προστασίας της ασφάλισης των εργαζομένων έχει μετατραπεί με ευθύνη των σωματείων που το λαμβάνουν η κορωνίδα της συντεχνιακής λογικής ενός «κλειστού κλαμπ» που κατά τα άλλα κόπτεται για τους εργάτες του κλάδου. Τέλος, η κυβέρνηση του «πρώτη φορά Αριστερά» επαναφέρει την πολυθεσία στο δημόσιο μόνο για τους δημοσιογράφους, ικανοποιώντας έτσι ένα πάγιο αίτημα μιας αχόρταγης ελίτ. 

Πράξη δεύτερη: Η ΕΣΗΕΑ τοποθετείται, μέσω του Τσαλαπάτη της παράταξης ΚΕΔ (Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων), στη Βουλή. Σε ένα κρεσέντο αντιδραστικής ομιλίας ο εκπροσωπών την ΕΣΗΕΑ ανέπτυξε πλήρως, και αυτούσια, την επιχειρηματολογία των εργολάβων της ενημέρωσης φθάνοντας να εκφράζει φόβους για ένα νέο «μαύρο» τύπου ΕΡΤ και για 1.680 επικείμενες απολύσεις λόγω της εφαρμογής του ελαχίστου αριθμού εργαζομένων, τονίζοντας πως «μια χαρά ξεφορτώνονται οι ιδιοκτήτες τον κόσμο τους». Ο Τσαλαπάτης και η ΕΣΗΕΑ προφανώς «ξεχνούν» τις 6.000 απολύσεις που έχουμε μετρήσει τα τελευταία χρόνια καθώς και τις «αμέτρητες» νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται με ή χωρίς ελάχιστα όρια και νομοθετημένα ή μη … πλαφόν. «Ξεχνούν» επίσης τα 200 και 300 ευρώ για 10ωρες βάρδιες εργασίας ακόμη και επί επταήμερο. Ας κατανοήσουν, επιτέλους, οι συνδικαλιστές αυτού του ξεφτιλισμένου εργοδοτικού σωματείου πως οι εργαζόμενοι δεν είναι «κόσμος» κανενός. Ούτε δικός τους, ούτε των αφεντικών. (*για να μην τους αδικούμε, εξίσου τραγικές ήταν οι τοποθετήσεις και των εκπροσώπων των λοιπών Ενώσεων του κλάδου). 

Πως έβγαλε, λοιπόν, η ΕΣΗΕΑ αυτά τα νούμερα των επερχόμενων απολύσεων; Μέτρησε πόσοι απασχολούνται σήμερα στα κανάλια και -αποδεχόμενη τη συνθήκη ότι ουδέποτε θα αγωνιστεί για ματαίωση/ανάκληση απολύσεων- με μια απλή αφαίρεση (προς τα κάτω) βρήκε πόσους θα μπορούν να απολύσουν οι μιντιάρχες! Έχοντας σωπάσει στην άνευ προηγουμένου εργοδοτική σφαγή των τελευταίων ετών, η ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να κηρύξει, τελικά, 24ωρη προειδοποιητική απεργία ενάντια στο εν λόγω νομοσχέδιο, με αστείες αιτιάσεις όπως -η προαναφερθείσα- της άρσης της μονοθεσίας για τους (πολυθεσίτες;) εργαζόμενους στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Οι καναλάρχες, σε μια πρωτοφανή κίνηση, δεν ασκούν δικαστικά μέτρα κατά της απεργίας -η οποία τελικά συνεχίστηκε κανονικά μέχρι και την προσφυγή της NOVA. 

Πράξη τρίτη: Η ανακοίνωση της απεργίας πυροδότησε πλήθος αντιδράσεων από παρατάξεις του κλάδου, με την άποψη που επικράτησε να είναι ότι η κινητοποίηση της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ στηρίχθηκε, εξόφθαλμα, -ή ακόμη και ότι παραγγέλθηκε- από τους καναλάρχες. Ακολούθησαν ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις από αριστερές, κυρίως, παρατάξεις που έδειχναν να έχουν εγκλωβιστεί και οι ίδιες στο ψευτοδίλημμα «είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με τις… γραβάτες (βλ. εργοδότες)». Παραγνωρίζοντας, ωστόσο, ότι με ένα… μαγικό τρόπο η δεξιά/κεντρώα/συντηρητική πτέρυγα της ΕΣΗΕΑ, που αγωνίζεται για τα αφεντικά της, ταυτίζεται πλήρως με τα όσα φέρνει ο, δήθεν, «νέος αέρας» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ίδιος ακριβώς «αέρας» που επί χρόνια αφήνει ανέγγιχτα τα αφεντικά, τα συμφέροντα, τη διαπλοκή και την εργοδοτική αυθαιρεσία -όπως επιτάσσει και το νέο νομοσχέδιο. Το μόνο «νέο» που συμβαίνει σήμερα είναι η αναδιευθέτηση των συσχετισμών και των σχέσεων επιρροής μεταξύ κράτους – πολιτικής διαχείρισης και αφεντικών, παλαιών και νέων. Και πως θα μείνουν αποπροσανατολισμένοι, νωθροί και εγκλωβισμένοι σε μια ψευδή διαπάλη οι εργαζόμενοι; Με ένα πλασματικό αδιέξοδο, ένα διαρκές «δημοψήφισμα» που θα επιβάλλεται με τις ακίνδυνες «κοκορομαχίες» δεξιών, αριστερών κ.ό.κ. παρατάξεων και θα μας καθηλώνει στην επιλογή του πιο συμπαθούς δυνάστη. 

Το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε με τις παραδοσιακές προσευχές -από παρατάξεις και μεμονωμένους σχολιαστές- για συγκρότηση προεδρείου από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ωσάν να είναι αυτό το πρόβλημα του κλάδου. Λες και από το 2009, και την τελευταία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, μέχρι και σήμερα δεν συγκροτήθηκαν προεδρεία. Πλείστα προεδρεία πέρασαν. Αριστερόστροφα, δεξιόστροφα, μνημονιακά, «αντιμνημονιακά» και κάποια με ολίγη… απ’ όλα, όμως ΣΣΕ δεν υπεγράφη. Και συνάδελφοι/-ισσες συνέχισαν να χάνουν τις δουλειές τους, να βλέπουν τα δικαιώματά τους να εξαϋλώνονται, τις ώρες εργασίες τους να αυξάνονται και την επισφάλεια να βασιλεύει. 

Που ήταν άραγε όλοι αυτοί οι ψευτοσυνδικαλιστές – τσιράκια των αφεντικών στις 30 Σεπτεμβρίου όταν οι συνάδελφοι/-ισσες που εργάζονται στα πρακτορεία διανομής απήργησαν μόνοι τους, μπλοκάροντας -πανελλαδικά- με συγκέντρωση στα τυπογραφεία στο Κορωπί την κυκλοφορία των εφημερίδων, με αίτημα την υπογραφή ΣΣΕ; Αυτή η παντελής έλλειψη αλληλεγγύης από τα θεσμικά σωματεία -που αυτή τη φορά δεν εκδηλώθηκε ούτε καν με τις καθιερωμένες, «μαχητικές» ανακοινώσεις Ενώσεων του διασωματειακού- αποτελεί, δίχως περιστροφές, τη συγκατάβαση απέναντι στον πραγματικά δικό τους «κόσμο»: Τον κόσμο των αφεντικών. 

Ο πόλεμος -που, δήθεν, σήμερα «ανακάλυψε» η ΕΣΗΕΑ- έχει κηρυχθεί εδώ και χρόνια από τους μιντιάρχες. Και πρέπει να απαντηθεί, έστω την ύστατη ώρα. Με ανυποχώρητο, ακηδεμόνευτο αγώνα διαρκείας που θα οργανωθεί από τα κάτω. Με αλληλεγγύη, σε κάθε μαγαζί, μεταξύ των εργαζομένων, οι οποίοι θα βάλουν ανάχωμα στην επερχόμενη λεηλασία και στις διασπαστικές και αποσπασματικές κινητοποιήσεις που γίνονται σε πλήρη συνάρτηση με τα συμφέροντα των αφεντικών. Δεν ήμασταν και δεν θα γίνουμε ποτέ συνεργάτες. Ήρθε η ώρα, ακόμα και όσοι καλοπροαίρετα -και όχι από βόλεμα ή δόλο- ακόμη ελπίζουν στην ΕΣΗΕΑ και στα λοιπά θεσμικά σωματεία να αντικρίσουν την πραγματικότητα, να αφήσουν τις προσευχές και να οργανωθούν. Γιατί κανένας κόσμος, ούτε και αγώνας, κερδήθηκε με προσευχές και παρακάλια. 

Σε συνεννόηση με τους εξ Αθηνών εκδότες, Φώτη Μπόμπολα και Σταύρου Ψυχάρη, ο εκπρόσωπος της προβεβλημένης επιχειρηματικής οικογένειας της Βόρειας Ελλάδας, Βασίλειος Μπακατσέλος, ανακοίνωσε αργά σήμερα (σ.σ. Τρίτη 27/10) το μεσημέρι ότι η εταιρία που διοικεί εδώ και 10 μήνες θα καταθέσει εντός των ημερών αίτηση παύσης πληρωμών και ακολούθως θα οδηγηθεί σε πτώχευση.

Ο κ. Μπακατσέλος έκανε γνωστό ότι η Εκδοτική Βορείου Ελλάδος ΑΕ, η οποία εκδίδει τις εφημερίδες «Αγγελιοφόρος» και «Αγγελιοφόρος της Κυριακής» και σειρά άλλων εντύπων, διακόπτει από σήμερα επισήμως τη λειτουργία της, καθώς αντιμετωπίζει, όπως είπε, «πολλά προβλήματα», όπως είναι η κατάσχεση των τραπεζικών λογαριασμών της εκ μέρους του Δημοσίου και η διακοπή της ηλεκτροδότησης εκ μέρους της ΔΕΗ στο εκτυπωτήριο του Κιλκίς. Παράλληλα, αδυνατεί, όπως ισχυρίστηκε, να διαχειριστεί και να αντεπεξέλθει στις συνεχώς διογκούμενες οφειλές της προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους.

Στις αιτίες για τη διακοπή λειτουργίας της ΕΒΕ ΑΕ ο κ. Μπακατσέλος συμπεριέλαβε επίσης την αδυναμία της εταιρίας αφενός μεν να ενταχθεί σε διαδικασία εξυγίανσης, βάσει του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, αφετέρου δε να συγκαλέσει γενική συνέλευση των μετόχων, ώστε να εκλεγεί μόνιμη διοίκηση.

Ο ίδιος ωστόσο αποκάλυψε ότι με πρωτοβουλία της σημερινής διοίκησης η εταιρία έχει παραιτηθεί εδώ και δύο μήνες, δηλαδή από τις αρχές Σεπτεμβρίου, από την έφεση που άσκησε κατά της πρωτόδικης απόφασης για το άρθρο 99. Η εν λόγω έφεση είχε προσδιοριστεί να συζητηθεί στις αρχές Ιανουαρίου 2016, αλλά η εταιρία εγκατέλειψε πρόωρα την υποστήριξή της.

Εξάλλου, ο εκπρόσωπος της επιχειρηματικής οικογένειας δήλωσε ότι δεν πρόκειται να απολυθούν επισήμως οι εργαζόμενοι και δεν προβλέπεται να καταβληθούν αποζημιώσεις, ύψους τουλάχιστον 2 εκατ. €, παρά τα όσα ορίζει ο νόμος, Αντιθέτως, παρότρυνε το εναπομείναν προσωπικό να προβεί αμέσως σε επίσχεση εργασίας, επικαλούμενο τη μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του, και να απευθυνθεί στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ, όπου ανήκει, για να ζητήσει και να λάβει το προβλεπόμενο επίδομα.

Ο κ. Μπακατσέλος ισχυρίστηκε ότι έχει έρθει σε συνεννόηση με τα συνδικαλιστικά σωματεία της ΕΣΗΕΜ-Θ, της ΕΠΗΕΘ και της ΕΤΗΠΤ-Θ, ώστε να εκχωρηθούν υπέρ των εργαζόμενων μελών τους οι μελλοντικές απαιτήσεις της εταιρίας από την Γ΄ Διεύθυνση του ΕΤΑΠ ΜΜΕ (πρώην ΤΑΤΤΑ), ύψους 1,8 εκατ. ευρώ, αλλά και τρέχουσες απαιτήσεις από  διάφορους πελάτες. Με τον τρόπο αυτό, όπως υποστήριξε, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν σε βάθος χρόνου να λάβουν τις δεδουλευμένες αποδοχές τους, που σήμερα αντιστοιχούν τουλάχιστον σε οκτώ (8) μήνες.

Ωστόσο, παρέλειψε να αποσαφηνίσει ότι οι εν λόγω απαιτήσεις, κυρίως αυτές που αφορούν στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ, δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, καθώς δεν έχει ασκηθεί οποιοδήποτε ένδικο μέσο για την είσπραξή τους.

«Το πρώτο μας μέλημα είναι οι εργαζόμενοι», είπε ο κ. Μπακατσέλος προς τους απλήρωτους και εξουθενωμένους μισθωτούς, που συγκεντρώθηκαν στα κεντρικά γραφεία του «Αγγελιοφόρου», στην οδό Δαναΐδων 4, για να ακούσουν με έκδηλη αμηχανία την αναγγελία πτώχευσης της  εταιρίας.

Στις σποραδικές διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν, ο εκπρόσωπος της οικογένειας Μπακατσέλος απάντησε με νηφαλιότητα, επαναλαμβάνοντας ότι «εμείς αποφασίσαμε με γνώμονα το καλύτερο για εσάς…». Ακόμη και στις αιτιάσεις για τη μη καταβολή αποζημιώσεων, ο επικεφαλής της εργοδοσίας αρκέστηκε με ψυχραιμία να πει: «Πιστεύω πως θα πάρετε κάποια στιγμή τα δεδουλευμένα σας… Δεν ξέρω όμως πότε…».

Φλογερή ανακοίνωση κατά της οικογένειας Μπακατσέλου, αλλά και των Φώτη Μπόμπολα και Σταύρου Ψυχάρη εξέδωσαν αργά το απόγευμα τα συνδικαλιστικά σωματεία της ΕΣΗΕΜ-Θ, της ΕΠΗΕΘ και της ΕΤΗΠΤΘ, κάνοντας λόγο «αναξιοπρεπές τέλος της εφημερίδας “Αγγελιοφόρος”» με την υπογραφή οικογένειας Μπακατσέλου.

Τα τρία σωματεία επικρίνουν τον επιχειρηματία Βασίλειο Μπακατσέλο, έσχατο των εκπροσώπων της εργοδοσίας, επειδή, εκτός των άλλων «δε δίστασε να υποκριθεί ότι διαπραγματεύεται για “βιώσιμη λύση” παίζοντας με τις ελπίδες του προσωπικού και κρατώντας το σε ιδιότυπη ομηρία, ενώ, όπως φέρεται ότι ο ίδιος ομολόγησε, είχε αποφασίσει από καιρό να οδηγήσει την ΕΒΕ ΑΕ σε πτώχευση».

Η ΕΣΗΕΜ-Θ, η ΕΠΗΕΘ και η ΕΤΗΠΤΘ καλούν όλους τους εργαζόμενους του «Αγγελιοφόρου» σε συνέλευση την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου, στις 12.30 μ.μ., στην αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΜ-Θ (Στρατηγού Καλλάρη 5, 3^ος όροφος).

Υπενθυμίζεται ότι ο «Αγγελιοφόρος» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ως ημερήσια πολιτική εφημερίδα, συνοδευόμενη από μικρές αγγελίες, πριν από 19 χρόνια, το Σεπτέμβριο του 1996, μετά την απόκτηση του μετοχικού ελέγχου από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.

Από τις αρχές της κρίσης έως σήμερα η εργοδοσία του «Αγγελιοφόρου» έχει απολύσει ή έχει οδηγήσει σε εθελούσια έξοδο συνολικά 280 εργαζόμενους. Κατά τα τελευταία τρία (3) έτη η εφημερίδα έχει διακόψει την έκδοσή της συνολικά τέσσερις (4) φορές, για να επανέλθει και πάλι σε κυκλοφορία στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015, βασιζόμενη στην προσφορά εθελοντικής – ως επί το πλείστον – εργασίας από το 75% του εναπομείναντος προσωπικού. Το υπόλοιπο 25% των εργαζομένων ασκεί από τις αρχές του καλοκαιριού επίσχεση εργασίας ή έχει λάβει άδεια άνευ αποδοχών.

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του “Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού”:

 Το “γκρι καφέ”, γνωστή καφετέρια, λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια στην καρδιά της πλατείας των Εξαρχείων. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο μαγαζί, συναδέλφισσες του ΣΣΜ εργάστηκαν εκεί, η μία για δύο μήνες και η δεύτερη πέρασε από κάποια ”δοκιμαστικά”. Η πρώτη προσέγγιση του αφεντικού ήταν ”φιλική”, στο σημείο που παρουσίαζε τον εαυτό του ως ”συνεργάτη” και όχι ως αφεντικό,γνωστή τακτική για να μπαίνουν οι εργαζόμενοι στα διαδικασία να ταυτίζουν τα δικά τους συμφέροντα με τα κέρδη του μαγαζιού. Κριτήριο για να μπεις στη δουλειά είναι φυσικά να κάνεις καλό ταμείο και να φέρνεις πελάτες. Θέλοντας το αφεντικό να πιστεύει ότι είναι και φίλος με τις εργαζόμενες, άρχισε σιγά σιγά να παραβιάζει την τυπική σχέση που θα έπρεπε να έχει ένας εργάτης-τρια με το αφεντικό του. Άρχισε, στα πλαίσια της “πλακίτσας”’ να ζητάει μασαζάκια στη πλάτη, αφού υποφέρει από αυχενικό, και να του φτιάξουν τη γλώσσα από το παπούτσι, αφού, όπως λέει, δεν μπορεί να σκύψει γιατί έχει μεγάλη κοιλιά. Αυτός ο σεξιστικός τρόπος λειτούργησε εκβιαστικά και ως προϋπόθεση για να παραμείνει κάποιος στη δουλειά.

Χαρακτηριστικά το αφεντικό είπε στις εργαζόμενες ”δεν μου έφτιαξες το παπούτσι, θα το μετανοιώσεις” ή ”θα σε πάρω στη δουλειά, αλλά να δούμε πώς τα πας και με το τρίψιμο”. Μπροστά στους πελάτες το αφεντικό χτύπαγε τα δάχτυλα δίνοντας εντολές στις εργαζόμενες, μίλαγε υποτιμητικά και έβριζε. Οι συναδέλφισσες έδωσαν μια άμεση απάντηση στις παράλογες απαιτήσεις του, γνωρίζοντας ποιά είναι η ταξική τους θέση και τα εργασιακά τους καθήκοντα. Προφανώς και αρνήθηκαν να ”τρίψουν” το αφεντικό αφού δεν προσλήφθηηκαν ως μασέρ, αλλά ως σερβιτόρες και μπουφετζούδες. Η απάντηση του αφεντικού δεν άργησε να έρθει, η μία απολύθηκε και η άλλη δεν προσλήφθηκε ποτέ – η γνωστή ανακύκλωση εργαζομένων στον κλάδο υπό το φόβο της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας.

 Έτσι έρχεται η απροειδοποίητη απόλυση της μιας εργαζόμενης, που τελειώνοντας τη βάρδιά της, της τηλεφωνεί το αφεντικό και της ανακοινώνει ότι δεν θα ”συνεργαστούν” άλλο, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι ευχαριστημένος από τη συνολική εικόνα της, ενώ την προηγούμενη μέρα της είχε πει πόσο ικανοποιημένος είναι από τη ”συνεργασία” τους. Η συναδέλφισσα πήγε στο μαγαζί με το σωματείο ζητώντας τα δεδουλευμένα που της χρωστούσε.Εκεί το αφεντικό δεν περίμενε μόνο του,αλλά ήταν με κάποιους ”φίλους”, των οποίων ο ρόλος δεν μας έγινε απόλυτα ξεκάθαρος.Οι ”φίλοι”αυτοί αφού πήραν θέση υπέρ του αφεντικού, μετά κάθησαν σε μία άκρη και περίμεναν να επέμβουν όταν τους δώσει σήμα το αφεντικό, έκαναν σχόλια ενάντια στο σωματείο ,ειρωνεύονταν και έκαναν ”σουτ” με επιθετικές διαθέσεις.Το αφεντικό στην αρχή, ενώ είχε δεχτεί να δώσει τα χρήματα, δεν έδινε τα απαιτούμενα έγγραφα. Άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες και μετά έγινε πιο επιθετικός κατηγορώντας τη μία εργαζόμενη ότι έκλεβε το ταμείο.Μετά από αρκετή πίεση του σωματείου έδωσε τελικά και τα έγγραφα,και ενώ το σωματείο αποχωρούσε απο το μαγαζί, το αφεντικό άρχισε να εκτοξεύει απειλές ενάντια στις δύο εργαζόμενες λέγοντας ”ξέρω πού είσαι” και ”εμείς οι δύο δεν τελειώσαμε”.

 Δεν το ξέραμε ότι θα μας απολύουν μέσω τηλεφώνου χωρίς προειδοποίηση. Δεν το ξέραμε ότι θα μας χτυπάνε υποτιμητικά τα δάχτυλα για να μας δείξουν τι δουλειές να κάνουμε. Δεν το ξέραμε ότι θα πρέπει να κάνουμε μασαζάκια στα αφεντικά για να κρατήσουμε τη δουλειά μας. Δεν το ξέραμε ότι θα μας αντιμετωπίζουν σαν σκλάβους επειδή εργαζόμαστε ως μπουφετζούδες. Δεν το ξέραμε ότι θα μας τρομοκρατούν και θα αποσιωπούμε τα γεγονότα. Και επειδή δεν τα ξέραμε όλα αυτά μαλλόν δεν είμαστε ”ικανές” να δουλέψουμε σε τέτοια ”εναλλακτικά” μαγαζιά.

 Σπάμε τη σιωπή μας απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών, απέναντι στην ασυδοσία και στις εξωφρενικές απαιτήσεις, απέναντι στο σεξισμό. Τα αφεντικά δεν μας κάνουν χάρη που μας δίνουν δουλειά, εμείς τους δίνουμε τις εργατοώρες μας και παράγουμε υπεραξία για να βάζουν λεφτά στη τσέπη. Απαντάμε, αυτοοργανωνόμαστε στα σωματεία βάσης μας, βάζουμε τα ταξικά μας συμφέροντα μπροστά.”

Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στις συγκοινωνίες «ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ», με αφορμή τόσο τις πρόσφατες δηλώσεις του κεφαλοκυνηγού-προέδρου του ΟΑΣΑ όσο και τη γενικότερη οικονομική ανέχεια των ανέργων και των εργαζόμενων που πληρώνουν δυσανάλογα με τον μισθό τους ποσά για να μετακινούνται με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δεν μπορούμε παρά να συνυπογράψουμε πως “Το αίτημα για ελεύθερη μετακίνηση είναι όχι μόνο εφικτό, αλλά και αναγκαίο”.

Η στοχοποίηση όσων μετακινούνταν χωρίς εισιτήριο, δυστυχώς βρίσκει ανοιχτά αυτιά μεταξύ των συναδέλφων. Είναι αξιοπερίεργο πως υπάρχουν συνάδελφοι που πιστεύουν, ακράδαντα μάλιστα, ότι η πληρωμή του μισθού μας εξαρτάται από την πώληση εισιτηρίων. Η σταθερή μείωση μισθών και προσωπικού σε αντιδιαστολή με την αύξηση του κόστους μετακίνησης, αποτελεί μια σημαντική ένδειξη της σαθρότητας αυτού του επιχειρήματος. Το πρόσφατο παράδειγμα των 2-3 εβδομάδων που δεν πωλούνταν εισιτήρια ενώ η καταβολή των μισθών έγινε κανονικά, θα έπρεπε να αλλάξει λίγο το πώς βλέπουν το ζήτημα αρκετοί συνάδελφοι.
 
Είναι προφανές πως η λειτουργία των ΜΜΜ δεν μπορεί να γίνεται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η επιδίωξη κέρδους στον τομέα των συγκοινωνιών εκτός από πρακτικά ανέφικτη είναι και κοινωνικά απαράδεκτη. Έχει αποδειχθεί διεθνώς πως οι αστικές συγκοινωνίες δεν μπορούν να καλύπτουν τα λειτουργικά τους έξοδα εφόσον διατηρούν τον αυτονόητο κοινωνικό τους ρόλο. Η λειτουργία των συγκοινωνιών πρέπει να γίνεται πέρα και έξω από λογικές κέρδους, πλεονασματικών ισολογισμών κλπ.

Update 19:10 Σύμφωνα με νεότερη ενημέρωση, ανεστάλη η απόφαση για απεργία, καθώς ο Ψυχάρης έπειτα από συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με τους εργαζόμενους υποσχέθηκε την καταβολή του δεύτερου μισού του μισθού του Αυγούστου στις 20 Οκτωβρίου.
 
Σε γενική συνέλευση προχώρησαν οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ, σήμερα Τετάρτη 14/10, μετα την καινοφανή απόφαση της διοίκησης να αθετήσει την έγγραφη υπόσχεσή της για αποπληρωμή των οφειλόμενων του Αυγούστου στις 15 Οκτωβρίου. Οι οφειλόμενοι μισθοί είναι συνολικά δύο. Οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν ότι ο μήνας Αύγουστος δεν θα αποπληρωθεί ολόκληρος αύριο, παρά μόνο ο μισός μισθός, με την υπόσχεση ότι ο άλλος μισός θα αποδοθεί στα τέλη του μήνα. 

Έπειτα από αυτή την εξέλιξη οι εργαζόμενοι μέσω της γενικής τους συνέλευσης αποφάσισαν την κήρυξη 48ωρης απεργίας στις 15 και 16 Οκτωβρίου. Αναμένεται αυτή να εγκριθεί από την ΕΣΗΕΑ.

 

“Απέναντι στην πρόκληση της δημοτικής αρχής και του εμπορικού συλλόγου Αμαρουσίου, που το Σάββατο 10 Οκτώβρη διοργάνωναν μια ακόμα «λευκή νύχτα», το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια με τη συμμετοχή και συλλογικοτήτων του Αμαρουσίου και της ευρύτερης περιοχής απάντησε με μια δυναμική διαδήλωση. 

Αρχικά, από τις 6μμ προχωρήσαμε σε συγκέντρωση έξω από το σταθμό ΗΣΑΠ, όπου αναρτήσαμε πανό και μοιράζαμε κείμενα. Από το σημείο αυτό, λίγο πριν τις 8μμ ξεκίνησε η πορεία μας με το πανό της συλλογικότητας «Εργαζόμενοι-ες στον κλάδο του εμπορίου» μπροστά. Η πορεία πέρασε από τους κεντρικούς εμπορικούς πεζόδρομους του Αμαρουσίου και από τις διάφορες πλατείες όπου είχαν στηθεί σκηνές με μουσικοχορευτικά δρώμενα. Κατά τη διάρκειά της φωνάζαμε με ιδιαίτερο παλμό εργατικά συνθήματα, μοιράζαμε κείμενα σε εργαζόμενους μέσα στα καταστήματα και σε διερχόμενους, πετάγαμε τρικάκια και κολλούσαμε αφίσες (για τη δίκη των συλληφθέντων συναδέλφων μας από την απεργία στις 28/12/14 & και ενάντια στη «λευκή νύχτα»). Ένας από τους βασικούς σταθμούς μας αποτέλεσε το Hondos Center, στην έξοδο του οποίου παραμείναμε συγκεντρωμένοι για 15 λεπτά περίπου καταφέρνοντας να πείσουμε αρκετό κόσμο να μην περάσει μέσα. 

Μια ακόμα μεγάλη στάση κάναμε κι έξω από το κατάστημα της Wind, το οποίο έπειτα και από την παρέμβαση του σωματείου εργαζομένων στη Wind αναγκάστηκε να κατεβάσει τα ρολά του. Η όλη κινητοποίησή μας ολοκληρώθηκε κατά τις 10μμ στο σταθμό του τρένου, όπου και είχε στηθεί ένα ακόμα stage και από τη μικροφωνική εγκατάσταση του οποίου, έπειτα από παρέμβασή μας, διαβάσαμε τις σχετικές ανακοινώσεις μας.

> σημειώνουμε επίσης και κάποια από τα συνθήματα που φωνάζονταν: ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ   //   ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΗ ΣΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ   //   ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ, ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ, ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ   //   ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ & ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ   //   ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ & ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ   //   ΕΙΝΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ, ΞΕΦΤΙΛΑ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ   //   ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ BAZOYME ΜΠΡΟΣΤΑ, ΚΑΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ   //   ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΛΟΥΣΑΤΕΣ, ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ   //   Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ   //   ΤΗ ΛΕΥΚΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΒΑΦΤΙΣΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ   //   ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΑΞΙΚΕΣ   //   ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΓΑΖΙ, ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΠΟΥΚΙΑ ΨΩΜΙ   // 

> όψεις από τα τρικάκια του Συντονιστικού δράσης: