Category: Εργατικά

Μετά από μια σειρά κινητοποιήσεων, στις 25/11/2015 οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» ζήτησαν τριμερή συνάντηση με την εργοδοσία στο Υπουργείο Εργασίας ελπίζοντας να δικαιωθούν. Η τριμερής συνάντηση πραγματοποιήθηκε με την παρουσία του γ.γ. του υπουργείου, Ανδρέα Νεφελούδη. Έχουν περάσει από τότε,  2 μήνες και όλες οι ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ της εργοδοσίας,  αποδείχθηκαν φενάκη. Γιά άλλη μία φορά  οι εργαζόμενοι διαπίστωσαν  την ασυδοσία των αφεντικών.

Η δέσμευση της εργοδοσίας στην τριμερή συνάντηση για κατάθεση  ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ και ΑΚΡΙΒΟΥΣ  προγράμματος αποπληρωμής των δεδουλευμένων  εντός  τριμήνου, αποδείχτηκε  ένα πρόχειρο και γενικόλογο υπόμνημα, το οποίο  επιβεβαιώνει  τα ποσά που χρωστάει η κλινική σε κάθε εργαζόμενο. Συνολικά, το ποσό ανέρχεται στα τρία (3) εκατομμύρια ευρώ. Πουθενά όμως δεν αναφέρει καμία δέσμευση γιά την αποπληρωμή των εργαζομένων. Ο  εμπαιγμός και η κοροϊδία προς τους εργαζόμενους συνεχίζεται και με την κατάθεση του οικονομικού ισολογισμού της κλινικής του 2014, ο οποίος στηρίζεται σε νόμο-κώδικα του 2190/1920, πρόσφατος και εκσυγχρονισμένος!!!

Μάλιστα, η εργοδοσία  ζητά, μέσω του πρόχειρου υπομνήματος, τη βοήθεια του γ.γ. του Υπ. Εργασίας, γιά άσκηση πίεσης στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και στα άλλα ταμεία, προς άμεση καταβολή των οφειλών τους, ενώ η ίδια η κλινική εμπλέκεται σε σκάνδαλο στο Ε.Τ.ΑΑ. Παράλληλα, σύμφωνα με δήλωση του γ.γ Ανδρέα Νεφελούδη στην « Εφ.Συν.»  στις 29/12/2015, η επιχείρηση συνολικά είναι ΕΚΝΟΜΗ  και θα κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Προς το παρόν, βέβαια, το μόνο που κάνει το υπουργείο είναι να  «ποιεί την νήσσαν»  και, επίσης, με το ήθος της «πρώτη φορά αριστερής διακυβέρνησης» προσπαθεί μέσα από παρασκηνιακές παραινέσεις να πείσει τους απλήρωτους  εργαζόμενους να συναντηθούν χωρίς τους «φωνακλάδες» αλληλέγγυους και το κλαδικό σωματείο.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η τρομοκρατία μέσα και έξω από την κλινική καλά κρατεί. Όποιος-α εργαζόμενος-η αντιδρά δέχεται απειλές απόλυσης, δυσμενούς μετακίνησης,  απομόνωσης προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση των υπολοίπων. Ταυτόχρονα, η κλινική συνεχίζει να λειτουργεί ως πλυντήριο εργαζομένων μέσα από τη συνεχή ανακύκλωση των συναδέλφων: «οικειοθελείς αποχωρήσεις» και παραιτήσεις συναδέλφων, πρόσληψη νέων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, απλήρωτοι εργαζόμενοι στο σύνολο της κλινικής.

Επιπλέον, όταν οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν στο Α.Τ. Παγκρατίου, 300μ από την κλινική, την εργοδοσία για τη μη καταβολή του δώρου Χριστουγέννων (το οποίο και αποτελεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα), τα αστυνομικά όργανα υπό τις διαταγές του αξιωματικού Ζούζουλα δεν προχώρησαν στην προσαγωγή της διευθ.συμβούλου Άννας Τσαρουχά με την απίστευτη δικαιολογία ότι «δεν γνωρίζουν ποια είναι» και ότι «δεν βρέθηκε κάποιος να την υποδείξει»!!! Σε δεύτερη καταγγελία των εργαζομένων, το ΑΤ Παγκρατίου επικαλέστηκε δήθεν έγγραφα που τους έχουν στείλει οι δικηγόροι της κλινικής τα οποία τους «δένουν τα χέρια» και να «μην τολμήσουν να παρενοχλήσουν τη κα Τσαρουχά». Αλήθεια τι είδους έγγραφα δεσμεύουν την εκτέλεση αυτόφωρης ποινικής διαδικασίας σε βάρος εργοδότη μετά από καταγγελία εργαζομένων; Έχετε ακούσει ποτέ να συμβαίνει το αντίστροφο; Άραγε τι πολιτικές πλάτες μπορεί να έχει μια EKNOMH επιχείρηση και να παραμένει υπεράνω του νόμου;

Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται και ψηφίζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Μπροστά μας, την Κυριακή 17 Γενάρη, λίγες ημέρες δηλαδή μετά από ένα ακόμα σερί 3 εργάσιμων Κυριακών μέσα στον -ούτως ή άλλως- εξοντωτικό Δεκέμβρη, έχουμε άλλο ένα κυριακάτικο άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων και βέβαια και μιας μειοψηφίας βιβλιοπωλείων, στο πλαίσιο των «8 Κυριακών» το χρόνο. Πίσω μας έχουμε τους αγώνες όλης της προηγούμενης περιόδου, την καταστολή-διώξεις που έχουμε δεχθεί και όλη την πολυμέτωπη επίθεση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε. Μπροστά λοιπόν σε όλη αυτή τη δυσχερή κατάσταση δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω!

Πρόκειται για ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και την επιβαλλόμενη ορθοστασία, αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας.

Ο αγώνας μας λοιπόν συνεχίζεται, καθώς η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη της θητεία και παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις προγραμματικές δηλώσεις που είχε κάνει, διατήρησε το σχετικό νόμο. Και όχι μόνο δεν είχε φανεί τελικά διατεθειμένη να κάνει βήματα προς την ουσιαστική νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά με το 3ο μνημόνιο που έφερε άφησε ανοιχτό το πεδίο και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Βέβαια, την ίδια ώρα με περίσσιο θράσος προς τους εργαζόμενους, παρουσιάζοντας τα «θετικά σημεία» του μνημονίου της, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι πέτυχε την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας!

Για μια ακόμα Κυριακή λοιπόν προχωράμε σε απεργία στον κλάδο μας. Από την αρχή, θεωρώντας ότι ο αγώνας αυτός, για να έχει προοπτική, θα πρέπει να δοθεί για το σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, απαιτούμε κάθε φορά από την ΟΙΥΕ την έγκαιρη κήρυξη πανελλαδικής απεργίας σε όλο τον κλάδο του εμπορίου. Κάτι που τελικά έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, αν και σχεδόν πάντοτε την τελευταία στιγμή. Κάτι που όμως δεν έγινε σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, όπως για την περασμένη Κυριακή (27/12/15), την 8η Κυριακή του 2015 με τα μαγαζιά ανοιχτά. Παράλληλα, καλούμε και τα υπόλοιπα επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία στο εμπόριο ανά την ελληνική επικράτεια να αντιληφθούμε τις ευθύνες μας και να κινηθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση και να συντονίσουμε τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε.

Από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα και μέσα από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα μας και ενάντια στο σχέδιο καταστολής, ποινικοποίησης και κατατρομοκράτησης των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης.Σχέδιο που σηματοδοτήθηκε πρόσφατα και από την καταδίκη σε πρώτο βαθμό -από μια ξεκάθαρα μεροληπτική υπέρ της εργοδοσίας δικαστική έδρα- 2 συναδέλφων μας για τη συμμετοχή τους στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, έπειτα από την επίθεση που δεχθήκαμε από την εργοδοσία και τα ΜΑΤ ένα ακριβώς χρόνο πριν, την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου. Σχέδιο που το είδαμε να εφαρμόζεται ξανά στην προαναφερόμενη «αλυσίδα πολιτισμού» και στην τελευταία Κυριακάτικη απεργία μας στις 27/12/15, από τη μία με τον μπράβο της εργοδοσίας να επιχειρεί να εμποδίσει το μοίρασμα ανακοινώσεων στους συναδέλφους μέσα στο κατάστημα και από την άλλη με συνεργάτες του Ιανού να μας επιτίθενται ακόμα και με μπουκάλια! [βλ. σχετική ανταπόκριση]. Ας το επαναλάβουμε με το λόγο και με τη δράσης μας: Καμία εργοδοτική μεθόδευση δεν πρόκειται να βάλει φραγμό στους ταξικούς αγώνες μας!

Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης, όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας και για να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται (όπως τις αμέσως επόμενες ημέρες για το ασφαλιστικό), στην εφαρμογή των μνημονίων καθώς και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία.

Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

Σήμερα, Τρίτη 1 Δεκέμβρη 2015, εκδικάστηκε στα δικαστήρια της Ευελπίδων η υπόθεση της δίωξης των 2 συναδέλφων μας που είχαν συλληφθεί έπειτα από την επίθεση των ΜΑΤ στην απεργιακή μας συγκέντρωση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός την Κυριακή 28/12/14 (κατόπιν σχετικής μήνυσης της εργοδοσίας).

Αν, όπως γράφαμε και στη σχετική ανακοίνωσή μας, τη μέρα που δεχθήκαμε την επίθεση «αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι πίσω από τη βιτρίνα της κουλτούρας και του πολιτισμού βρίσκεται η πιο στυγνή εργοδοσία, που συμβαδίζει με την κρατική καταστολή και βία», σήμερα καταδείχθηκε ότι στο πλάι τους έχουν και τη δικαστική εξουσία.

Από μια δικαστική έδρα με ξεκάθαρη μεροληπτική στάση υπέρ της εργοδοσίας του Ιανού, των διευθυντικών στελεχών του που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας και του αστυνομικού, οι 2 συνάδελφοι μας καταδικάστηκαν για τη συμμετοχή τους στην απεργιακή συγκέντρωσημε την κατηγορία για «παράνομη βία» σε 10 μήνες με 3ετή αναστολή. Οι άλλοι 2 που συνελήφθησαν όντας περαστικοί από το σημείο της επίθεσης αθωώθηκαν. Ενώ από την πλευρά μας ασκήθηκε έφεση επί της καταδικαστικής απόφασης.

Αυτό που η αστική δικαιοσύνη σήμερα καταδίκασε είναι τις συλλογικές αντιστάσεις που ως σωματείο κι από κοινού με τους συναδέλφους μας και με τον κόσμο του αγώνα ορθώνουμε απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία και απέναντι στους αντεργατικούς νόμους που τη στηρίζουν. Αυτή η απόφαση έρχεται να προστεθεί σε μια πλειάδα αντίστοιχων αποφάσεων ενάντια σε μια σειρά εργατικών αγώνων. Είναι πλήρως ενταγμένη στο -ολοένα εξελισσόμενο και με αμείωτο ρυθμό εφαρμοζόμενο- σχέδιο ποινικοποίησης, καταστολής και κατατρομοκράτησης των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης.

.

Ωστόσο, κόντρα στη στόχευση των εργοδοτών (στόχευση που εξυπηρετήθηκε και μέσα από τη συγκεκριμένη δίωξη),εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Θα συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε και να πολεμάμε την εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία. Και στον Ιανό και σε κάθε εργασιακό χώρο. Ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και ενάντια σε κάθε επίθεση που δεχόμαστε στα εργατικά δικαιώματά και συμφέροντά μας, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.

Σε συνεννόηση με τους εξ Αθηνών εκδότες, Φώτη Μπόμπολα και Σταύρου Ψυχάρη, ο εκπρόσωπος της προβεβλημένης επιχειρηματικής οικογένειας της Βόρειας Ελλάδας, Βασίλειος Μπακατσέλος, ανακοίνωσε αργά σήμερα (σ.σ. Τρίτη 27/10) το μεσημέρι ότι η εταιρία που διοικεί εδώ και 10 μήνες θα καταθέσει εντός των ημερών αίτηση παύσης πληρωμών και ακολούθως θα οδηγηθεί σε πτώχευση.

Ο κ. Μπακατσέλος έκανε γνωστό ότι η Εκδοτική Βορείου Ελλάδος ΑΕ, η οποία εκδίδει τις εφημερίδες «Αγγελιοφόρος» και «Αγγελιοφόρος της Κυριακής» και σειρά άλλων εντύπων, διακόπτει από σήμερα επισήμως τη λειτουργία της, καθώς αντιμετωπίζει, όπως είπε, «πολλά προβλήματα», όπως είναι η κατάσχεση των τραπεζικών λογαριασμών της εκ μέρους του Δημοσίου και η διακοπή της ηλεκτροδότησης εκ μέρους της ΔΕΗ στο εκτυπωτήριο του Κιλκίς. Παράλληλα, αδυνατεί, όπως ισχυρίστηκε, να διαχειριστεί και να αντεπεξέλθει στις συνεχώς διογκούμενες οφειλές της προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους.

Στις αιτίες για τη διακοπή λειτουργίας της ΕΒΕ ΑΕ ο κ. Μπακατσέλος συμπεριέλαβε επίσης την αδυναμία της εταιρίας αφενός μεν να ενταχθεί σε διαδικασία εξυγίανσης, βάσει του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, αφετέρου δε να συγκαλέσει γενική συνέλευση των μετόχων, ώστε να εκλεγεί μόνιμη διοίκηση.

Ο ίδιος ωστόσο αποκάλυψε ότι με πρωτοβουλία της σημερινής διοίκησης η εταιρία έχει παραιτηθεί εδώ και δύο μήνες, δηλαδή από τις αρχές Σεπτεμβρίου, από την έφεση που άσκησε κατά της πρωτόδικης απόφασης για το άρθρο 99. Η εν λόγω έφεση είχε προσδιοριστεί να συζητηθεί στις αρχές Ιανουαρίου 2016, αλλά η εταιρία εγκατέλειψε πρόωρα την υποστήριξή της.

Εξάλλου, ο εκπρόσωπος της επιχειρηματικής οικογένειας δήλωσε ότι δεν πρόκειται να απολυθούν επισήμως οι εργαζόμενοι και δεν προβλέπεται να καταβληθούν αποζημιώσεις, ύψους τουλάχιστον 2 εκατ. €, παρά τα όσα ορίζει ο νόμος, Αντιθέτως, παρότρυνε το εναπομείναν προσωπικό να προβεί αμέσως σε επίσχεση εργασίας, επικαλούμενο τη μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του, και να απευθυνθεί στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ, όπου ανήκει, για να ζητήσει και να λάβει το προβλεπόμενο επίδομα.

Ο κ. Μπακατσέλος ισχυρίστηκε ότι έχει έρθει σε συνεννόηση με τα συνδικαλιστικά σωματεία της ΕΣΗΕΜ-Θ, της ΕΠΗΕΘ και της ΕΤΗΠΤ-Θ, ώστε να εκχωρηθούν υπέρ των εργαζόμενων μελών τους οι μελλοντικές απαιτήσεις της εταιρίας από την Γ΄ Διεύθυνση του ΕΤΑΠ ΜΜΕ (πρώην ΤΑΤΤΑ), ύψους 1,8 εκατ. ευρώ, αλλά και τρέχουσες απαιτήσεις από  διάφορους πελάτες. Με τον τρόπο αυτό, όπως υποστήριξε, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν σε βάθος χρόνου να λάβουν τις δεδουλευμένες αποδοχές τους, που σήμερα αντιστοιχούν τουλάχιστον σε οκτώ (8) μήνες.

Ωστόσο, παρέλειψε να αποσαφηνίσει ότι οι εν λόγω απαιτήσεις, κυρίως αυτές που αφορούν στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ, δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, καθώς δεν έχει ασκηθεί οποιοδήποτε ένδικο μέσο για την είσπραξή τους.

«Το πρώτο μας μέλημα είναι οι εργαζόμενοι», είπε ο κ. Μπακατσέλος προς τους απλήρωτους και εξουθενωμένους μισθωτούς, που συγκεντρώθηκαν στα κεντρικά γραφεία του «Αγγελιοφόρου», στην οδό Δαναΐδων 4, για να ακούσουν με έκδηλη αμηχανία την αναγγελία πτώχευσης της  εταιρίας.

Στις σποραδικές διαμαρτυρίες που διατυπώθηκαν, ο εκπρόσωπος της οικογένειας Μπακατσέλος απάντησε με νηφαλιότητα, επαναλαμβάνοντας ότι «εμείς αποφασίσαμε με γνώμονα το καλύτερο για εσάς…». Ακόμη και στις αιτιάσεις για τη μη καταβολή αποζημιώσεων, ο επικεφαλής της εργοδοσίας αρκέστηκε με ψυχραιμία να πει: «Πιστεύω πως θα πάρετε κάποια στιγμή τα δεδουλευμένα σας… Δεν ξέρω όμως πότε…».

Φλογερή ανακοίνωση κατά της οικογένειας Μπακατσέλου, αλλά και των Φώτη Μπόμπολα και Σταύρου Ψυχάρη εξέδωσαν αργά το απόγευμα τα συνδικαλιστικά σωματεία της ΕΣΗΕΜ-Θ, της ΕΠΗΕΘ και της ΕΤΗΠΤΘ, κάνοντας λόγο «αναξιοπρεπές τέλος της εφημερίδας “Αγγελιοφόρος”» με την υπογραφή οικογένειας Μπακατσέλου.

Τα τρία σωματεία επικρίνουν τον επιχειρηματία Βασίλειο Μπακατσέλο, έσχατο των εκπροσώπων της εργοδοσίας, επειδή, εκτός των άλλων «δε δίστασε να υποκριθεί ότι διαπραγματεύεται για “βιώσιμη λύση” παίζοντας με τις ελπίδες του προσωπικού και κρατώντας το σε ιδιότυπη ομηρία, ενώ, όπως φέρεται ότι ο ίδιος ομολόγησε, είχε αποφασίσει από καιρό να οδηγήσει την ΕΒΕ ΑΕ σε πτώχευση».

Η ΕΣΗΕΜ-Θ, η ΕΠΗΕΘ και η ΕΤΗΠΤΘ καλούν όλους τους εργαζόμενους του «Αγγελιοφόρου» σε συνέλευση την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου, στις 12.30 μ.μ., στην αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΜ-Θ (Στρατηγού Καλλάρη 5, 3^ος όροφος).

Υπενθυμίζεται ότι ο «Αγγελιοφόρος» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ως ημερήσια πολιτική εφημερίδα, συνοδευόμενη από μικρές αγγελίες, πριν από 19 χρόνια, το Σεπτέμβριο του 1996, μετά την απόκτηση του μετοχικού ελέγχου από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.

Από τις αρχές της κρίσης έως σήμερα η εργοδοσία του «Αγγελιοφόρου» έχει απολύσει ή έχει οδηγήσει σε εθελούσια έξοδο συνολικά 280 εργαζόμενους. Κατά τα τελευταία τρία (3) έτη η εφημερίδα έχει διακόψει την έκδοσή της συνολικά τέσσερις (4) φορές, για να επανέλθει και πάλι σε κυκλοφορία στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015, βασιζόμενη στην προσφορά εθελοντικής – ως επί το πλείστον – εργασίας από το 75% του εναπομείναντος προσωπικού. Το υπόλοιπο 25% των εργαζομένων ασκεί από τις αρχές του καλοκαιριού επίσχεση εργασίας ή έχει λάβει άδεια άνευ αποδοχών.

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του “Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού”:

 Το “γκρι καφέ”, γνωστή καφετέρια, λειτουργεί εδώ και τρία χρόνια στην καρδιά της πλατείας των Εξαρχείων. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο μαγαζί, συναδέλφισσες του ΣΣΜ εργάστηκαν εκεί, η μία για δύο μήνες και η δεύτερη πέρασε από κάποια ”δοκιμαστικά”. Η πρώτη προσέγγιση του αφεντικού ήταν ”φιλική”, στο σημείο που παρουσίαζε τον εαυτό του ως ”συνεργάτη” και όχι ως αφεντικό,γνωστή τακτική για να μπαίνουν οι εργαζόμενοι στα διαδικασία να ταυτίζουν τα δικά τους συμφέροντα με τα κέρδη του μαγαζιού. Κριτήριο για να μπεις στη δουλειά είναι φυσικά να κάνεις καλό ταμείο και να φέρνεις πελάτες. Θέλοντας το αφεντικό να πιστεύει ότι είναι και φίλος με τις εργαζόμενες, άρχισε σιγά σιγά να παραβιάζει την τυπική σχέση που θα έπρεπε να έχει ένας εργάτης-τρια με το αφεντικό του. Άρχισε, στα πλαίσια της “πλακίτσας”’ να ζητάει μασαζάκια στη πλάτη, αφού υποφέρει από αυχενικό, και να του φτιάξουν τη γλώσσα από το παπούτσι, αφού, όπως λέει, δεν μπορεί να σκύψει γιατί έχει μεγάλη κοιλιά. Αυτός ο σεξιστικός τρόπος λειτούργησε εκβιαστικά και ως προϋπόθεση για να παραμείνει κάποιος στη δουλειά.

Χαρακτηριστικά το αφεντικό είπε στις εργαζόμενες ”δεν μου έφτιαξες το παπούτσι, θα το μετανοιώσεις” ή ”θα σε πάρω στη δουλειά, αλλά να δούμε πώς τα πας και με το τρίψιμο”. Μπροστά στους πελάτες το αφεντικό χτύπαγε τα δάχτυλα δίνοντας εντολές στις εργαζόμενες, μίλαγε υποτιμητικά και έβριζε. Οι συναδέλφισσες έδωσαν μια άμεση απάντηση στις παράλογες απαιτήσεις του, γνωρίζοντας ποιά είναι η ταξική τους θέση και τα εργασιακά τους καθήκοντα. Προφανώς και αρνήθηκαν να ”τρίψουν” το αφεντικό αφού δεν προσλήφθηηκαν ως μασέρ, αλλά ως σερβιτόρες και μπουφετζούδες. Η απάντηση του αφεντικού δεν άργησε να έρθει, η μία απολύθηκε και η άλλη δεν προσλήφθηκε ποτέ – η γνωστή ανακύκλωση εργαζομένων στον κλάδο υπό το φόβο της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας.

 Έτσι έρχεται η απροειδοποίητη απόλυση της μιας εργαζόμενης, που τελειώνοντας τη βάρδιά της, της τηλεφωνεί το αφεντικό και της ανακοινώνει ότι δεν θα ”συνεργαστούν” άλλο, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι ευχαριστημένος από τη συνολική εικόνα της, ενώ την προηγούμενη μέρα της είχε πει πόσο ικανοποιημένος είναι από τη ”συνεργασία” τους. Η συναδέλφισσα πήγε στο μαγαζί με το σωματείο ζητώντας τα δεδουλευμένα που της χρωστούσε.Εκεί το αφεντικό δεν περίμενε μόνο του,αλλά ήταν με κάποιους ”φίλους”, των οποίων ο ρόλος δεν μας έγινε απόλυτα ξεκάθαρος.Οι ”φίλοι”αυτοί αφού πήραν θέση υπέρ του αφεντικού, μετά κάθησαν σε μία άκρη και περίμεναν να επέμβουν όταν τους δώσει σήμα το αφεντικό, έκαναν σχόλια ενάντια στο σωματείο ,ειρωνεύονταν και έκαναν ”σουτ” με επιθετικές διαθέσεις.Το αφεντικό στην αρχή, ενώ είχε δεχτεί να δώσει τα χρήματα, δεν έδινε τα απαιτούμενα έγγραφα. Άρχισε να βρίσκει δικαιολογίες και μετά έγινε πιο επιθετικός κατηγορώντας τη μία εργαζόμενη ότι έκλεβε το ταμείο.Μετά από αρκετή πίεση του σωματείου έδωσε τελικά και τα έγγραφα,και ενώ το σωματείο αποχωρούσε απο το μαγαζί, το αφεντικό άρχισε να εκτοξεύει απειλές ενάντια στις δύο εργαζόμενες λέγοντας ”ξέρω πού είσαι” και ”εμείς οι δύο δεν τελειώσαμε”.

 Δεν το ξέραμε ότι θα μας απολύουν μέσω τηλεφώνου χωρίς προειδοποίηση. Δεν το ξέραμε ότι θα μας χτυπάνε υποτιμητικά τα δάχτυλα για να μας δείξουν τι δουλειές να κάνουμε. Δεν το ξέραμε ότι θα πρέπει να κάνουμε μασαζάκια στα αφεντικά για να κρατήσουμε τη δουλειά μας. Δεν το ξέραμε ότι θα μας αντιμετωπίζουν σαν σκλάβους επειδή εργαζόμαστε ως μπουφετζούδες. Δεν το ξέραμε ότι θα μας τρομοκρατούν και θα αποσιωπούμε τα γεγονότα. Και επειδή δεν τα ξέραμε όλα αυτά μαλλόν δεν είμαστε ”ικανές” να δουλέψουμε σε τέτοια ”εναλλακτικά” μαγαζιά.

 Σπάμε τη σιωπή μας απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών, απέναντι στην ασυδοσία και στις εξωφρενικές απαιτήσεις, απέναντι στο σεξισμό. Τα αφεντικά δεν μας κάνουν χάρη που μας δίνουν δουλειά, εμείς τους δίνουμε τις εργατοώρες μας και παράγουμε υπεραξία για να βάζουν λεφτά στη τσέπη. Απαντάμε, αυτοοργανωνόμαστε στα σωματεία βάσης μας, βάζουμε τα ταξικά μας συμφέροντα μπροστά.”

Αναλυτικά, η ανακοίνωση: