Οι εργαζόμενοι στα μέσα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν τον αγώνα τους για τα αυτονόητα: όταν δουλεύεις να πληρώνεσαι και να μην παίζει κανείς μικροπολιτικά παιχνίδια στην πλάτη και την επιβίωσή σου.
Οι εργαζόμενοι της ΑΥΓΗΣ προχωρούν σε 3ήμερη απεργία στις 08-09-10 Νοεμβρίου, ημέρες κατά τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει συνέδριο για την ανάδειξη του νέου προέδρου του, και καλούν σε συγκέντρωση έξω από το χώρο του συνεδρίου.
Το κάλεσμα:
Η εργοδοσία της εφημερίδας ΑΥΓΗ ανακοίνωσε σήμερα αιφνιδιαστικά στους/ις εργαζόμενους/ες ότι από αύριο, Τετάρτη 26 Ιουνίου, σταματά η κυκλοφορία του καθημερινού φύλλου της εφημερίδας.
Σε όσους/ες εργαζόμενους/ες βρίσκονταν στα γραφεία της εφημερίδας εκείνη τη στιγμή ανακοινώθηκε επίσης ότι η διοίκηση «θα προσπαθήσει να απορροφηθούν όσοι περισσότεροι γίνεται» (sic) στο site της εφημερίδας (avgi.gr) και στο κυριακάτικο φύλλο, που θα συνεχίσει να κυκλοφορεί.
Μετά το φιάσκο του επικοινωνιακού σόου που έστησαν πολιτικοί αρχηγοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι την ημέρα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος – το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά προαναγγελθείσα κρατική δολοφονία δεκάδων ανθρώπων – στα Τέμπη, θα περίμενε κανείς μια σχετική αναδίπλωση από πλευράς τους.
Αλλά, φευ…
Με την αλαζονεία και την υποκρισία που συνοδεύει την Εξουσία, η κυβέρνηση που είχε κηρύξει εθνικό πένθος για το δυστύχημα στα Τέμπη, κατέθεσε την επόμενη μέρα της τραγωδίας ένα πολυνομοσχέδιο που -εκτός του ότι παραδίδει περαιτέρω τις δημόσιες και προστατευόμενες περιοχές της χώρας σε επιχειρηματικά συμφέροντα- προωθεί εκ νέου την ιδιωτικοποίηση ενός ακόμα δημόσιου αγαθού, του νερού.
Επιχειρώντας να εκμηδενίσει το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων ήταν ένας από τους καταλυτικούς παράγοντες που οδήγησε σε αυτό το μακελειό, η ιδιωτικοποίηση του νερού αποτελεί το τελευταίο παράδειγμα αναφορικά με τη συνέχεια της παράδοσης των δημόσιων αγαθών της υγείας, της ενέργειας και της παιδείας σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Για πολλοστή φορά αυτό που διαφαίνεται είναι ότι Κράτος και Κεφάλαιο προχωρούν χέρι-χέρι στην ιδιωτικοποίηση, τη χρηματιστηριοποίηση, την εργολαβοποίηση και την εμπορευματοποίηση των ζωτικών κοινών αγαθών απειλώντας τις ίδιες τις ζωές μας.
Σε αυτές τις πολιτικές έχουν έναν καλό σύμμαχο: Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ως Συνέλευση, έχουμε εκφράσει επανειλημμένα την αντίθεσή μας στις απεργίες των ΜΜΕ που κηρύσσονται ετεροχρονισμένα από την υπόλοιπη κοινωνία, προκειμένου, δήθεν, να καλυφθούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις όπως διακήρυττουν οι εργατοπατέρες του κλάδου. Η ΕΣΗΕΑ προκήρυξε απεργία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μία μέρα πριν την γενική απεργία της Πέμπτης 16/3 και ενώ όλη την προηγούμενη εβδομάδα ποιούσε τη νήσσα, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας για το έγκλημα στα Τέμπη. Δε φτάνει που προκήρυξε απεργία χωριστά από όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους, η ΕΣΗΕΑ αποδυναμώνει και ξεφτιλίζει την έννοια της απεργίας των εργαζομένων στα ΜΜΕ με το να μην καλεί σε συγκέντρωση και πορεία, παρά μόνο μετατρέπει την απεργία σε μια κενή μέρα χωρίς καμία δράση και καμία έκφραση των αιτημάτων της απεργίας.
Όπως σημειώναμε σε παλιότερο κείμενό μας: “τα απεργοσπαστικά επιχειρήματα που αρθρώνονται στον χώρο των ΜΜΕ, ως κεντρικό στόχο βάζουν τον διαχωρισμό των εργαζόμενων σε αυτά από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Κι αυτό γίνεται με την επιστράτευση της «δημοσιογραφικής τέχνης» της ιδεολογικής αντιστροφής κι εξαπάτησης: “Οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να απεργούν όταν έχει «γενική» απεργία, γιατί έτσι «στερούν από τον μέσο Έλληνα πολίτη το δικαίωμα της άμεσης ενημέρωσης για γεγονότα».
Προσέξτε την αντιστροφή: Από την μια η «συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας μας» (αυτοί που δουλεύουν, που απεργούν, που απολύονται; μάλλον αυτοί…) κι από την άλλη ο «πολίτης» που είναι «Έλληνας» και «μέσος» κι έχει «δικαιώματα». Τέσσερις λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες από το λεξικό της αστικής ιδεολογίας, έτσι ώστε να αποκρύψουν και να αντιστρέψουν τον εν εξέλιξη ταξικό πόλεμο…»
Η πρόταση που έχει κατατεθεί εδώ και χρόνια αφορά στα απεργιακά δελτία, τα οποία μάλιστα στο παρελθόν (πιο πρόσφατα το 2016) έχουν περιγραφεί με λεπτομέρεια από το σωματείο με συγκεκριμένες ώρες μεταδόσεων αποκλειστικά για απεργιακά ζητήματα.
Παρά ταύτα, η «σούμα» έδειξε και πρόσφατα ξανά το εξής: Είτε απεργούν και μεταδίδουν πληροφορίες για την απεργία, είτε λειτουργούν κανονικά, κανάλια, ραδιοσταθμοί και ιστοσελίδες προβάλουν αποκλειστικά εικόνες από συγκρούσεις -ακόμα κι αν είναι ολίγων λεπτών, πετώντας επιδεικτικά την πληροφορία της απεργίας και της μαζικότητας στον κάλαθο των αχρήστων.
Σε μια περίοδο με ιστορικές αλεπάλληλες κρίσεις, όλοι και όλες αργά ή γρήγορα θα κριθούμε από την ιστορία για την στάση που κρατάμε. Στην βιομηχανία των ΜΜΕ, όπως και σε όλους τους εργασιακούς χώρους υπάρχει μια αρκετά μεγάλη γκάμα συμπεριφορών: άλλοι/ες γλείφουν τα αφεντικά τους, άλλοι/ες κοιτάνε την δουλειά τους και κάνουν πώς δεν βλέπουν, άλλοι/ες οργανώνονται συλλογικά σε πρακτικό και θεωρητικό επίπεδο για να αντιμετωπίσουν την επίθεση του κεφαλαίου και να περάσουν στην αντεπίθεση. Εμείς ανήκουμε στην τελευταία κατηγορία.
Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της Εργασιακής Επιτροπής των εργαζομένων του ΔΟΛ, μετά από τη γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 15/2.
Υπενθυμίζουμε ότι οι συνάδελφοι κοντεύουν το 3μηνο απλήρωτοι και ήδη, από τις 8 Ιανουαρίου 2016 είχε σταλεί επιστολή στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, με την οποία ζητούσαν την προκήρυξη επαναλαμβανόμενων απεργιακών κινητοποιήσεων μέχρι η διοίκηση του ΔΟΛ να καταθέσει στους εργαζόμενους και στην ΕΣΗΕΑ, αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα εξόφλησης των καθυστερούμενων δεδουλευμένων και επαναφοράς της μισθοδοσίας στην κανονικότητα. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Ακολουθεί η ανακοίνωση:
«Τέρμα πια οι αυταπάτες..
Απεργιακό αγώνα διαρκείας αποφάσισε και απαίτησε να διεξάγουν τα συνδικαλιστικά σωματεία του κλάδου η Γενική Συνέλευση όλων των εργαζομένων στο συγκρότημα του Ψυχάρη – ΔΟΛ αρχής γενομένης από επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις την Πέμπτη 18, Παρασκευή 19 & Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016. Ξεχείλισε η οργή και η αγανάκτηση των απλήρωτων συναδέλφων στο ΔΟΛ απ’ τις μέχρι σήμερα παρελκυστικές τακτικές τόσο της εταιρείας όσο και από ένα μέρος της συνδικαλιστικής ηγεσίας του κλάδου, που εξανάγκασε ακόμη και τα εργοδοτικά συνδικαλιστικά φερέφωνα είτε να παραμείνουν άφωνα, είτε για λόγους τακτικής αναδίπλωσης να υπερθεματίσουν επί του παρόντος τις αποφάσεις για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων που απαιτούν:
Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες και καθοριστικές για την έκβαση του αγώνα των εργαζομένων, καθώς τα γνωστά συνδικαλιστικά φερέφωνα θα επιχειρήσουν με διάφορα τερτίπια να εκτονώσουν την όλη κατάσταση εις βάρος των εργαζομένων πάντα με το ίδιο «δια ταύτα»: στο χέρι μας είναι να μην τους αφήσουμε. Είτε ο κύριος Στ. Ψυχάρης θέλει να συνεχίσει την «μπίζνα» της ενημέρωσης, είτε θελήσει να «αποδράσει» και στις δυο περιπτώσεις, οφείλει κατ’ ελάχιστο να εξοφλήσει τους εργαζόμενους του. Το «πόθεν έσχες» είναι ζήτημα που αφορά αποκλειστικά τον ίδιο.
Συνάδελφοι /σες
Ο Αγώνας μας συνεχίζεται και κλιμακώνεται.
Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΟΛ
Αθήνα 15 Φεβρουαρίου 2016»
Τι πραγματικά «πονά» τις Ενώσεις του κλάδου;
Αγώνας διαρκείας για την κοινωνική ασφάλιση.
Καμία σανίδα σωτηρίας στους εργατοπατέρες των ΜΜΕ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ