Ένα νέο χαμηλό κατάφεραν να κατακτήσουν τα εγχώρια ΜΜΕ, αφού πλέον ξεπλένουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως η γενοκτονία που συντελείται στη Γάζα από το κράτος του Ισραήλ. Ο ανηλεής βομβαρδισμός κατοικημένων περιοχών στη Λωρίδα παρουσιάζεται στον καταναλωτή ειδήσεων σαν θέαμα και όχι σαν έγκλημα του Ισραήλ κατά αμάχων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις τα ελληνικά Μέσα αναπαράγουν ακέραιη την ισραηλινή προπαγάνδα, η οποία προετοίμαζε μεθοδικά το έδαφος για το έγκλημα τις τελευταίες εβδομάδες.
Η πρόσφατη υπόθεση με τους δημοσιογράφους που ασκούσαν εκβιασμό για να αποσπάσουν υπέρογκα χρηματικά πόσα μάλλον δεν έλαβε τη διάσταση που της αναλογούσε καθώς χάθηκε μέσα σε κοινοβουλευτικές αντεγκλήσεις για το ποιο κόμμα θα χρεωθεί τον υπόδικο εκδότη. Ωστόσο, όπως φαίνεται και από το δημοσίευμα «Μελετώντας τη δημοσιογραφία των εκβιασμών» που αναδημοσιεύουμε παρακάτω από την ιστοσελίδα ephemeron.eu, υπάρχει μία πληθώρα «ενημερωτικών» μέσων που με όπλο τους τις ψευδείς ειδήσεις, τη διαρροή «απόρρητων» πληροφοριών και τον άκρατο ακροδεξιό κιτρινισμό έχουν δημιουργήσει μια μεγάλη δεξαμενή παραπληροφόρησης.
Ακολουθεί το δημοσίευμα:
Ατομικές συμβάσεις – σοκ στον «Ελεύθερο Τύπο», απλήρωτα «μπλοκάκια» που με αστεία επιμίσθια καλούνται να βγάζουν τριπλή δουλειά στον όμιλο Real του -κατ’ ευφημισμό μόνο- «καλού αφεντικού» Χατζηνικολάου, οφειλές δεδουλευμένων σχεδόν σε κάθε Μέσο Ενημέρωσης, ακόμη και στον κυβερνητικό Ρ/Σ «Στο Κόκκινο». Αυτή είναι η πραγματικότητα που έχτισαν οι εργατοπατέρες του κλάδου. Είναι οι ίδιοι εργατοπατέρες της ΕΣΗΕΑ που αυτή την περίοδο ξεκινούν επισκέψεις απεργιακών επιτροπών στα «μαγαζιά», προκειμένου να οργανώσουν, δήθεν, δυναμικές κινητοποιήσεις απέναντι στο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Το περιεχόμενο των νέων ατομικών συμβάσεων που κοινοποιήθηκαν από τον επικίνδυνο τσαρλατάνο Σκαναβή στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον «Ελεύθερο Τύπο» -στους οποίους, σημειωτέον, οφείλει μήνες και μήνες δεδουλευμένων- ακόμη και προ λίγων ετών θα ηχούσαν σαν πρωταπριλιάτικο αστείο: 586 ευρώ μεικτά. Ξαναγράφουμε: 586 ευρώ, μεικτά. Και κάποια έξτρα, με «ταβάνι» τα 150 ευρώ, μόνοστην περίπτωση που προσκομίζεις αποδείξεις για έξοδα μετακίνησης (βενζίνες, διόδια κ.λπ). Εν ολίγοις, αν δεν έχεις όχημα ο μισθός, για μια υπερεξαρτημένη εργασία -συμπεριλαμβανομένων της εργασίας τις Κυριακές και της εργασίας για τα κυριακάτικα φύλλα- ανέρχεται σε 480 ευρώ. Αν πάλι, έχεις όχημα και μαζεύεις… αποδείξεις αγγίζεις το «όνειρο» των 630 ευρώ. Μια εργοδοτική πρόταση – ορισμός του εργατικού casus belli, όμως, θα περάσει για μια ακόμη φορά χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Με τις γνωστές φιλοεργοδοτικές, τρομοκρατικές αιτιάσεις των τελευταίων ετών (βλ. «θέλετε να κλείσει το μέσο;»), η ΕΣΗΕΑ και οι λοιπές γραφειοκρατικές Ενώσεις, που είναι ήδη «νεκρές» και δεν το γνωρίζουν, ουσιαστικά θα συνυπογράψουν αυτή τη κτηνώδη ταπείνωση.
Την ίδια στιγμή, ανησυχητικά μηνύματα έρχονται από τον όμιλο του υπέρλαμπρου αστέρα των μίντια Νίκου Χατζηνικολάου. Στον όμιλο Real -και ιδίως στα σάιτ του-, όπου η εξαρτημένη εργασία με «μπλοκάκι» αποτελεί σχεδόν καθολικό καθεστώς, οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι, τουλάχιστον, για δυο μήνες (ο Δεκέμβρης εξοφλείται αυτές τις μέρες). Το «τουλάχιστον» οφείλεται στους διαφορετικών ταχυτήτων εργαζομένους που έχει ο όμιλος: Ευνοούμενα «μπλοκάκια» (καθυστέρηση δυο με δυόμιση μήνες), άλλα «μπλοκάκια» (καθυστέρηση άνω των δυο έως και τριών μηνών) και μισθολόγια, που αμείβονται σε κοντινές ημερομηνίες με την πρώτη… κατηγορία.
Να σημειωθεί ότι στον όμιλο Real και στον -αποκλειστικά δικό του «Ενικός»- οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται σε πολλά και διάφορα πόστα, με έναν βασικό μισθό και αστεία επιμίσθια. Για παράδειγμα, μπορεί να έχεις βασική εργασία στην εφημερίδα Real (βασικός μισθός από «μπλοκ» ή, σπανίως, μισθολόγιο)και να δίνεις, κανονικότατα (όχι εκτάκτως), ειδήσεις στο ραδιόφωνο και -επίσης τακτικά- στο σάιτ, με ένα «χαρτζιλίκι» των 100, 150 ή 250 ευρώ μηνιαίως. Άραγε, οι μεγάλοι «αντάρτες» της Ελληνοφρένειας, ο Μπογιόπουλος και οι λοιποί «αγωνιστές» του ομίλου γιατί σωπαίνουν; «Διαβάζουν» μήπως, όπως ο μακαριστός παπάς, ή πέφτει έγκαιρα ο παχυλός μισθός και είναι καλό το αφεντικό;
Εξίσου τραγική είναι η εικόνα σε πολλά -αν όχι σε όλα- μίντια της χώρας. Για παράδειγμα, στο ραδιοφωνικό σταθμό (συν σάιτ) «Στο Κόκκινο», όπου οι εργαζόμενοι/ες έχουν να πληρωθούν από τον Δεκέμβρη και, σύμφωνα με πληροφορίες, αντιπροσωπεία τους αναμένεται να επισκεφθεί, σήμερα ή αύριο, την Κουμουνδούρου και να ζητήσουν την άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων τους.
Επίσης τρανό παράδειγμα είναι και ο ΔΟΛ, των μηνών καθυστέρησης στη μισθοδοσία, όπου η «μαχητική» ΕΣΗΕΑ κήρυξε απεργίες με… ανοιχτή ημερομηνία -λες και οργανώνει ταξίδι αναψυχής.
Η κατάσταση στον κλάδο των ΜΜΕ τείνει ή, μάλλον, βρίσκεται στο απροχώρητο. Οι Ενώσεις όχι απλώς αδυνατούν να ελέγξουν τα αφεντικά και την κυβέρνηση, αλλά παραμένουν σε πλήρη αρμονία μαζί τους. Ο κόσμος της εργασίας, η βάση του κλάδου χόρτασε από αγωνιστικές ανακοινώσεις, επισκέψεις «απεργιακών επιτροπών» και κούφια λόγια, τη στιγμή που οι βασικοί συνομιλητές των εργατοπατέρων του κλάδου είναι τα αφεντικά και οι υπουργοί. Αν δεν θέλουμε να αποδεχθούμε, σιωπηλά, το ζοφερό μέλλον που έχουν ήδη προδιαγράψει για εμάς, οι εργαζόμενοι/ες στα ΜΜΕ πρέπει άμεσα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Τι πραγματικά «πονά» τις Ενώσεις του κλάδου;
Αγώνας διαρκείας για την κοινωνική ασφάλιση.
Καμία σανίδα σωτηρίας στους εργατοπατέρες των ΜΜΕ
Ως Συνέλευση Εργαζομένων, Ανέργων, Φοιτητών στα ΜΜΕ συμμετείχαμε στην κινητοποίηση, καλώντας σε προσυγκέντρωση επί της συμβολής των Πατησίων και Μάρνης, όπου «παραδοσιακά» μαζεύονται τα σωματεία του κάδου. Η εικόνα που αντικρίσαμε, τούτη τη φορά, είναι και η πληρέστερη απάντηση, ακόμη και για τον πιο αδαή, σε όλα όσα βιώνουμε οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια: Οι δημοσιογράφοι της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ απείχαν… πανηγυρικά! Πέραν των τεχνικών της ΕΤΕΡ και της ΕΤΙΤΑ, της ΕΠΗΕΑ, της ΠΟΣΠΕΡΤ και πρωτοβουλίας εργαζομένων στην ΕΡΤ, τα λοιπά σωματεία, ακόμη και οι αριστερές παρατάξεις με τις φλογερές αγωνιστικές ανακοινώσεις, προτίμησαν, όπως φαίνεται, να… λιαστούν και δεν κατέβασαν ούτε ένα πανό, έστω για την τιμή των… όπλων. Και όλα αυτά παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις για συμμετοχή στην απεργία και το μακροσκελές κείμενο της ΠΟΕΣΥ -που άπαντα σωματεία συνυπέγραψαν- το οποίο έβαζε τα ζητήματα της υπογραφής νέας συλλογικής σύμβασης, του νέου ασφαλιστικού νόμου, του αγγελιόσημου (που πάει προς κατάργηση και ξυπνά τα «αντανακλαστικά» των εργατοπατέρων του κλάδου), της περιστολής συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ό.κ. Είναι τα ίδια ακριβώς «σωματεία», που λίγες ημέρες νωρίτερα εξεγέρθηκαν λόγω του νέου ρυθμιστικού νομοσχεδίου για τα ΜΜΕ.
Γι΄αυτό και η κάθε Μπουσδούκου κοιτάει να αποσιωπήσει την είδηση παρουσιάζοντας -στην καλύτερη των περιπτώσεων- επιλεκτικά στοιχεία αυτής. Λαμβάνοντας υπόψιν μάλιστα ότι διαφημίσεις των ΕΛ.ΠΕ. παίζουν στα περισσότερα κανάλια, η ανάδειξη της επί της ουσίας εργοδοτικής δολοφονίας των τεσσάρων εργατών αποτελεί παραφωνία.
Γι΄αυτό και η κάθε Μπουσδούκου κοιτάει να αποσιωπήσει την είδηση παρουσιάζοντας -στην καλύτερη των περιπτώσεων- επιλεκτικά στοιχεία αυτής. Λαμβάνοντας υπόψιν μάλιστα ότι διαφημίσεις των ΕΛ.ΠΕ. παίζουν στα περισσότερα κανάλια, η ανάδειξη της επί της ουσίας εργοδοτικής δολοφονίας των τεσσάρων εργατών αποτελεί παραφωνία.